ساخت فیلم‏های سینمایی بر اساس متون ادبیات کلاسیک فارسی با مضامین به‎روز و اجتماعی از مسائل مهمی است که از یک سو زمینه‎ی معرفی آثار ادبی را فراهم کرده و از سوی دیگر به فیلم‎های سینمایی عمق و بعدی جدی می‎بخشد. با این هدف، در این مقاله تلاش شده با در نظر گرفتن نیاز سینمای امروز ایران به ایده‏های مناسب و توجه به اقتباس از متون ادبیات کلاسیک، با رویکردی ژانری، تعامل میان ادبیات کلاسیک فارسی و سینمای...

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

سینما گاه می تواند چونان هنرهای آیینی به سرچشمه ی ازلی و ساحت متعالی هنر تعلق داشته باشد. با این نگاه، فیلم بهار، تابستان، پاییز، زمستان و دوباره بهار، ساخته ی کارگردان کره ای، کیم کی دوک (2003)، برای بیان پرسش های تأمل برانگیز وجودشناسانه و تعالی بخشیدن به هستی، از هنرهای آیینی در قالب استعاره، نماد و تشبیهات تصویری بهره می گیرد. این پژوهش که به روش توصیفی و تحلیلی انجام شده است، هنرهای آیینی ...

رئالیسم اجتماعی به عنوان شیوه ای برای نمایش مشکلات و معضلات اجتماعی در سینما هم گام با سایر جنبش های ادبی و هنری مورد استفاده قرار گرفت. یکی از مهم ترین این نوع سینما نئورئالیسم ایتالیا بشمار می آید، به گونه ای که می توان ریشه ی بسیاری از فیلم های رئالیسم اجتماعی را فیلم ها ی نئورئالیسم ایتالیا دانست. سینمای ایران نیز از اواخر دهه ی40 تحت تأثیر نئورئالیسم ایتالیا قرار گرفت و با مهیا شدن شرایط و...

اگر چه در اوایل دهه ی هشتاد میلادی، شاهد توجه بسیار به مفهوم «سینمای ملی» در عرصه ی مطالعات سینمایی بودیم اما این توجه امروزه رو به کاهش نهاده است با این وجود این اصطلاح همچنان یکی از پر کاربرد ترین واژه ها در عرصه سینمایی کشور ماست. در این مطالعه تلاش می شود تا جنبه های نظری و مرزهای این مفهوم از دیدگاه اندیشمندان این حوزه تعیین و توصیف گردد به گونه ای که با آگاهی از زمینه به وجود آمدن سینماها...

با افزایش نگرانی های جهانی از پیامدهای منفی مدرنیته و افول ایده های مدرنیسم، از دهه ی 1960 میلادی به تدریج گرایشات دیگری تحت عنوان پست مدرنیسم در حوزه های گوناگون از جمله سینما بروز یافت. از دهه ی 1980 بازتاب نظریات پست مدرن و خصوصیات هنر پست مدرن به ویژه در سینمای امریکا، عمومیت یافت و به مرور توجه همگان به این سینما که سبک های مختلف سینمایی و هنری را در کنار هم می نشاند جلب شد. رواج روزافزون ...

در مباحث نقد ادبی از جایگاه نویسنده و خواننده در تعین نوع خوانش ها و نوع دعاوی موجود درنقادی ها، سخن بسیار به میان آمده است. ولی مشکل اینجا است که هویات نویسندگان و خوانندگانمتون مختلف، هویاتی دقیقاً شناخته شده و متعین نیستند که ما بخواهیم دعاوی نقادانه مان را بااستفاده از آن ها متعین کنیم. چگونه می توان با این مشکل کنار آمد و راه برون رفتی برای آن جست؟برای حل مشکل فوق از مفاهیمی مانند فرد واقعی...