کانسار چشمه حافظ در 190 کیلومتری جنوب غرب شاهرود در زون ساختاری ایران مرکزی واقع شده است.سنگهای این کانسار مجموعه آتشفشانی و اتشفشانی - رسوبی با سن ائوسن میانی تا بالایی همراه با توده های نفوذی با سن الیگومیوسن می باشند.از نظر کانی شناسی دارای کانی های کالکوپیریت، چیریت و بورنیت و... با بافت حانشینی و پرکنندخ فضاهای خالی می باشندو جایگاه تکتونیکی مربوط به قوس قاره ای میباشد.

آتشفشان تفتان در جنوب خاوری ایران، در استان سیستان و بلوچستان و حدود 100 کیلومتری جنوب -  جنوب خاوری شهر زاهدان و 45 کیلومتری شمال خاش قراردارد.  از دیدگاه زمین‌شناختی، این آتشفشان در انتهای زون ساختاری فلیش نهبندان - خاش و شمال زون مکران واقع شده است. تاکنون مطالعات چینه‌شناسی آتشفشانی جامعی در مورد  این آتشفشان انجام نشده است. چینه‌شناسی تفتان را به طور کلی می‌توان به سه بخش، سنگ‌های قدیمی‌تر...

کانسار مس کهک در توالی آتشفشانی- رسوبی ائوسن ناحیه قم و در کمان ماگمایی ارومیه- دختر واقع شده است. در این توالی، قدیمی‌ترین واحد سنگی کریستال توف است که بر روی آن واحدهای سنگی توف‌، آندزیت‌، ماسه‌سنگ‌، کنگلومرا و سنگ‌آهک قرار می‌گیرند. سنگ‌های میزبان ماده معدنی در این کانسار، آندزیت و توف است که در آن شکل هندسی ماده معدنی به‌شکل چینه‌کران می‌باشد. براساس مطالعات کانه‌نگاری، کانی‌ها شامل پیریت، ...

در لبه شمالی زون ایران مرکزی در جنوب‌غرب سبزوار، توالی ضخیمی از سنگ‌های آتشفشانی-رسوبی به سن کرتاسه پسین برونزد دارد. سنگ‌های آتشفشانی از نوع داسیت و ریولیت بوده و به همراه سنگ‌های آذرآواری مشتمل بر آگلومرا، برش و توف دیده می‌شوند. ضخیم-ترین واحد آتشفشانی فلسیک، داسیت‌ها هستند. آن‌ها دارای بافت‌های فلیسیتی پورفیری، گلومروپورفیری و میکرولیتی پورفیری بوده و از کانی‌های کلینوپیروکسن، فلدسپار و کوا...

سنگ های نیمه عمیق بازیک شمال شهرکرد واقع در پهنه زمین ساختی سنندج-سیرجان به صورت مجموعه ای از دایک ها و استوک ها رخنمون یافته اند که به دلیل نفوذ و جایگیری در مجموعه سنگ های آتشفشانی-رسوبی ژوراسیک فوقانی، سن این سنگ ها پس از این دوره و شاید تا اوایل کرتاسه باشد. این سنگ ها واجد ترکیب دولریتی هستند و بافت های اینترگرانولار، اینترسرتال و افیتیک را نشان می دهد. کانی های اصلی تشکیل دهنده دولریت ها،...

کانسار پلی متال لک در 36 کیلومتری جنوب غرب بوئین زهرا، در کمربند آتشفشانی ارومیه – دختر و در بخش غربی زون ایران مرکزی قرار دارد. براساس شواهد صحرایی و مطالعات سنگ شناسی، قدیمی ترین رخنمون های گستره مورد مطالعه را سنگهای آذرآواری – آتشفشانی ائوسن تشکیل می دهند. تنوع وسیعی از سنگهای آتشفشانی، آتشفشانی- رسوبی، گدازه های آندزیتی، آندزیت بازالت، داسیت، تراکی آندزیت، توفها و ایگنمبریت محدوده لک را در...

منطقه مورد مطالعه در جنوب آتشفشان سهند، در شمال غرب ایران واقع شده است. سنگ های آتشفشانی در این منطقه مربوط به بخشی از فعالیت جوان آتشفشان سهند بوده که به صورت روانه های گدازه و واحدهای توف و نهشته های تفرا متشکل از: خاکستر، پونس، لاپیلی، آگلومرا و برش های آتشفشانی روی واحدهای رسوبی به سن پلیوسن قرار گرفته است. ترکیب اصلی سنگ ها داسیتی با بافت غالب پورفیری و زمینه دانه ریز تا شیشه ای و تراکیتی ...

در جنوب غرب جلفا (شمال غرب ایران) رخنمون قابل توجهی از واحدهای رسوبی- آذرین به سن پالئوزوئیک دیده می‌شود. سنگ‌های آذرین از نظر شیمیایی شامل طیفی از مجموعه‌های بازیک و اسیدی است. سنگ‌های بازیک به صورت روانه‌های متعدد گدازه و میان لایه با رسوبات سیلیسی کلاستیک به سن دونین رخنمون دارند. سنگ‌های آذرین اسیدی نیز شامل گدازه‌های ریولیتی و سنگ‌های پیروکلاستیک وابسته (توف و ایگنیمبریت) هستند. بر اساس تع...

آخرین فاز آتشفشانی ائوسن در استان کرمان مجموعه آتشفشانی هزار است که تنوع سنگ‌شناسی آن شامل گدازه (بازالت، تراکی‌بازالت، بازالتیک‌تراکی‌آندزیت و تراکی‌آندزیت)، مواد آذرآواری و سنگ‌های رسوبی (در انتهای بخش شرقی) است. بر اساس مطالعات سنگ‌نگاری، جریان‌های گدازه‌ای دارای کانی‌های پلاژیوکلاز، پیروکسن، الیوین، کانی‌های فرعی و کانی‌های ثانویه هستند. این گدازه‌ها اغلب بافت پورفیری دارند و در زمینه بافت ...

در این تحقیق ویژگی های ژنتیکی و کانی شناسی کانسارهای آهن زون سنندج-سیرجان مورد مطالعه قرار گرفت. علاوه بر این نتایج انواع روش های دورسنجی و مغناطیس سنجی جهت شناسایی مناطق آهن دار، در محدوده کانسارهای آهن زون سنندج-سیرجان بررسی شد. در این مرحله داده های مغناطیس سنجی هوایی با فاصله پروفیل 7/5 کیلومتر و داده های دورسنجی etm+ استفاده گردید. هدف از مرحله مغناطیس سنجی پاسخ به این سوال بود که آیا رابط...