چکیده فارسی: رویکرد ابسوردیسم در دنیای درام بحث جدیدی نیست، دست کم در غرب بیش از نیم قرن از شکل گیری آن و نیز کاربردش در نمایشنامه نویسی می گذرد. بنابر آن چه مارتین اسلین در کتابی به همین نام آورده است، نمایشنامه های ابسورد مولفه ها و ساختارهایی متمایز از نمایشنامه های کلاسیک و غیرابسورد را داراست. تئا تر ابزورد از ساختارهای طراحی شده بر پایه‏ روش های سنتی، کشمکش و اوج و فرود ها استفاده‏ نکرده...

تاثیر عقاید فردریش نیچه بر هنر، ادبیات، فلسفه و نظریات ادبی مدرن و پست مدرن چه بطور مستقیم و چه غیر مستقیم انکار ناپذیر است. در میان مباحث گوناگون فلسفی او، نظریات اخلاقیات اربابان-بردگان، اراده معطوف به قدرت، ابر انسان، و بازگشت جاودانه بر دو نمایشنامه رقص مرگ (1900) آگوست استریندبرگ و چه کسی از ویرجینیا وولف می ترسد؟ (1962) ادوارد آلبی اعمال شدند. اخلاقیات اربابان-بردگان و اراده معطوف به قدرت...

این پژوهش از نظریات چند متفکر و نظریه پرداز درباره ی متن و چیستی متن و همچنین رابطه آن با اجرا و تئاتر می پردازد که مشخصاً از نظریات بارت، شکنر و دریدا استفاده می شود. بعد از ارائه تعاریف مختلف متن توسط پژوهشگر به بررسی عناصری پرداخته می شود که یا در دل متن حضور دارند یا وابسته یا تابع متن هستند که بخشی از آنها خارج از متن اتفاق می افتند، از آن جمله می توان کنش و ساختار ، دلالتگری و بینامتنیت در...

نمایشنامه‏ی علمی رویکردی نو در عرصه‏ی نمایشنامه نویسی است که ریشه در آثار دراماتیک گذشته دارد. نگرش علمی به درام با توجه به رشد فناوری در قرن بیستم، متکی بر نظریه‏های علمی و دستاوردهای بشر در عرصه‏ی علم و صنعت است. بیشترین نمود علم در هنر را می توان در آثار پست مدرن جستجو کرد که در آن‏ها علم دست مایه ای است برای خلق اثر هنری. تام استوپارد، نمایشنامه نویس معاصر بریتانیایی، در میان دیگر نمایشنامه...

در این مقاله پرسش بر سر شکل­‌های مواجهه -آگاهانه یا ناآگاهانه- کاراکتر ایرانی از «خود» و «دیگری» در نمایشنامه جعفرخان از فرنگ برگشته نوشته حسن مقدم است. «خود» و «دیگری» استعاره و اشاره­‌ای به مهم­ترین سوژۀ ادبیات مدرنِ ایرانی است. این نسبت، متضمن یک رابطه است. رابطه­‌ای که فضایی ایجاد می­‌کند تا فرم­‌های اجتماعی و ارتباطی هر بار در قالب شخصیت­‌های اجتماعی و انواع مواجهه‌­هایشان –«خود» و «دیگری»-...

ساختار یک نمایشنامه و شخصیت‌های آن دو عنصر درهم تنیده‌اند که با تغییر یکی، دیگری نیز تغییر می‌کند. نقش شخصیت آن است که ویژگی‌ها و امکانات ظاهری افراد که توجیه کننده اعمال و تصمیمات آنهاست وارد نمایشنامه کند. این مهم به انجام نمی‌رسد مگر با کاربست شگرد‌های شخصیت‌پردازی. پژوهش حاضر برآن است تا با توجه به تعاریف شخصیت و اصول شخصیت‌پردازی از دیدگاه منتقدان ادبی، یکی از مهم‌ترین آثار نمایشی عرب با ع...

«علی احمد باکثیر» (1910؟-1969م) ادیب و نمایشنامه­نویس یمنی ازجمله ادبایی است که در آثار منثور و منظوم خویش به مسائل و مشکلات جامعه‌اش ‌پرداخته است. در نمایشنامه منثور «الدودة و الثعبان» که روایتگر رمزگونه حمله ناپلئون به مصر و نقش استعمار فرانسه در آن است، مضامین سیاسی و اجتماعی مختلفی دیده می‌شود. باکثیر با انتخاب عنوان «کرم و اژدها (الدودة و الثعبان)» به‌صورت نمادین به موضوع استعمار اشاره‌کرد...

چکیده توفیق حکیم نمایشنامه نویس دوره معاصر، دارای اندیشه های گرانبهایی در موضوعات اسطوره بود که توانست با ذوق سلیم خود شاهکار زیبایی در مضامین اجتماعی و سیاسی بیافریند. او یکی از نمایشنامه نویسان بزرگ معاصر است که در بچگی به نمایش بسیار علاقمند بود و بعد از سفر به فرانسه نمایشنامه ها و داستان ها و مقالات قابل توجهی از خود به جای گذاشته است.او روایت ها و قصه های اسطوره های کهن و یونانی را از جم...

در این مقاله در چارچوب مبانی نظری فرضیۀ مشارکتِ گرایس [1]که مبتنی بر منظور و معناست، سعی شده است با اتخاذ روش تحلیلی ـ توصیفی، به تجزیه­وتحلیلِ دو متنِ محاوره ای(یک نمایشنامه به زبان فارسی و یک نمایشنامه به زبان انگلیسی) پرداخته شود و با ارائه جداول توزیعِ فراوانیِ عدمِ تحققِ هریک از قواعد اصولِ مشارکت میزان تخطی از هر قاعده مشخص و همچنین به روش ها و انگیزه هایی که سبب تحقق­نیافتنِ این قواعد در هرکدام ا...

آفرینش تریلوژی به مثابه قالبی نمایشنامه ای و موضوع  خلق تراژدی در چارچوب  نخستین اجرای آن،  ارتباطی تنگاتنگ با یکدیگر داشته و همچنانکه به آیسخولوس نسبت داده می شوند به طور منطقی می توان از تقارن زمانی آنها سخن گفت. از سوی دیگر آپولوژی به عنوان رویدادی تاریخی یا زیسته ای عینی و واقعی که توسط افلاطون و از قضا در قالب همپرسه و نمایشنامه روایت شده است، عنصر بدیع و فن آورانه تریلوژی یعنی تراژدی را ب...