سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران راجع به مواد مخدر

بحران مواد مخدر ، جزو بحرانهای بزرگ جامعه بشری است و در کنار بحران کم آبی و سلاحهای مهلک اتمی و شیمیایی از آن نام می برند. این معضل از دیرباز در کشور ما وجود دارد و با نابسامانیهای سیاسی - اقتصادی در افغانستان طی دو دهه اخیر شکل بحران به خود گرفته است . مواد مخدر زندگی انسانها و جوامع را نابود می سازد و موجب بروز جرائم می گردد . کلیه بخشهای جامعه را در همه کشورها تحت الشعاع قرار می دهد. جرائم مربوط به مواد مخدر ا زجمله جرائم کلان می باشد ، مقابله موثر با این دسته از جرائم ( در مقابل جرائم خرد ) شیوه خاص را می طلبد بطوری که در زمینه جرائم کلان می توان گفت بسیج تمام نهادهای جامعه ، هماهنگی بین قوا و همکاری و مشارکت همگانی در ابعاد داخلی و بین المللی را نیازمند است . بنحوی که بنظر مسئولین و متخصصین ، استراتژی مقابله با این جرائم سه رکن اساسی دارد. رکن اول ، رکن قضایی. که دربردارنده مسائلی چون نحوه تعقیب ، تحقیق ، دادرسی ، مجازات ، عوامل آشکار و پنهان تولید و توزیع مواد مخدر و همچنین جرائم مربوطه به آنها می باشد. رکن دوم، رکن امنیتی - انتظامی : در این زمینه با توجه به همجواری ایران با دو کشور اصلی تولید کننده مواد مخدر یعنی افغانستان و پاکستان ، تقویت نیروهای امنیتی و انتظامی در مرزهای مشترک با دو کشور مذکور ، استفاده از فناوریهای پیشرفته ، همکاری و مشارکت سازمانهای بین المللی در این خصوص ضروری است . رکن سوم ، رکن فرهنگی و آموزشی : بدون شک نهادهای فرهنگی و آموزشی با برنامه ریزیهای دقیق و استفاده از وسائلی چون فیلمها ، برنامه های تلویزیونی ، سخرانیها، تاترها و غیره می توانند در آگاه ساختن مردم نسبت به آثار زیانبار اعتیاد و پیشگیری از آن نقش مهمی ایفا کنند.