فواصل الایات القرآنیه فی الجز الثلاثین من القرآن

نتایج : 1-فاصله بکار رفته در سوره های با مضمون بشارت به پیامبر(ص) ، از سوره های متضمن (انذار) بیشتر می باشد.2-نسبت سجع موجود در سوره های مکی و مدنی در کل قرآن یکسان است.3-قافیه (را) در سوره های مکی بیشتر از سوره های مدنی بکار رفته است و به نظر ممکن است یکی از دلایل آن ، خصومت تکرار حرف(را) باشد. و خدای تعالی ، آیات را به وسیله این حرف تکرار می کند تا پیام اسلام را به قلبهای مشرکین برساند.دو قافیه (میم و نون) مسبوق به دو حرف (یا و واو) فقط در سوره های مکی جز سی ام قرآن وجود دارد، و به نظر می رسد این امر به دلیل ویژگی (میم و نون) مسبوق به دو حرف (یا و واو) بر استقرار می باشد.خدای تعالی برای استقرار و رسوخ آیات در قلبهای مشرکین مکه ، این حروف را در سوره های مکی ، زیاد بکار برده است.4-بعد از آمارگیری از فواصل متماثل ، متجانس، متقارب، متباعد و منفرد در سوره های مکی و مدنی به این نتیجه می رسیم که این فواصل در سوره های مکی بیشتر از سوره های مدنی در جز سی ام می باشدو شاید علت آن استفاده اعراب در آن زمان از شیوه های معروف نوشتاری: نثر مرسل و نثر مسجع بوده است. پس قرآن به زبان آنها آمده است و هدف کتاب خدا این است که پیام اسلام را به قلبهای مشرکین برساند، پس اگر فواصل سبب تحریک احساساتشان جهت گشودن قلبهایشان برای شنیدن حق می گردد، پس بوسیله فواصل آنها را مخاطب قرار می دهد.5-در این پایان نامه روشن شد که جلال الدین سیوطی (متوفی 911 ه) در مورد فواصل بیش از دیگران مطالب جمع آوری کرده و عنوان مستقلی در کتاب خود الاتقان فی علوم القرآن به آن اختصاص داده است.