بررسی قدرت دست در وضعیت نشسته و دمر در کودکان دبستانی منطقه دو آموزش و پرورش تهران در سال 1375

دست عامل خلاقیت انسان است، بوسیله دست استعداد ها، تفکرات و اندیشه های انسانی ظهور پیدا کرده و علاوه بر آن عاملی برای برقراری ارتباط غیر کلامی می باشد. دست همچون بقیه اجزا بدن در معرض ضایعات و مشکلات گوناگون قرار دارد، به همین دلیل بایستی از دیدگاههای مختلف به آن توجه خاص داشت. از دیدگاه کار درمانی دست عاملی برای انجام فعالیتهای روزمره زندگی، فعالیتهای حرفه ای، برقراری ارتباط، ساخت ابزار و ... می باشد، بهمین دلیل در مواقعی که ضایعه به آن وارد می شود، بایستی به دقت مورد ارزیابی قرار گیرد. یکی از موارد مهم در ارزیابی و درمان کودکان مبتلا به ضایعه و نابهنجاری دست دانستن میزان هنجار قدرت دست (گریپ و انواع ‏‎pinch‎‏) می باشد. اما تاکنون در ایران در مقطع دبستانی این امر ناهنجار نشده است تا بتواند پایه ای برای درمان کودکان قرار گیرد. از این رو در تحقیق حاضر سعی بر آن است که این مهم بدست آید. روش پژوهش و جامعه آماری: مطالعه حاضر به صورت مقطعی، توصیفی-تحلیلی انجام شده که در آن 283 کودک مذکر در 16 مدرسه آموزش و پرورش منطقه 2 به صورت تصادفی انتخاب شدند. و از بین آنها 210 نفر کودکانی که دارای مشکلی در اندام فوقانی نبوده و شرایط لازم را برای انجام تحقیق دارا بودند بوسیله دینامومنروپینچ گیچ مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج پژوهش: 1- تعیین میانگین قدرت کریپ و پینچ دانش آموزان 11-6 ساله در منطقه دو آموزش و پرورش. 2- اختلاف معنی داری بین قدرت گریپ و پینچ در دو وضعیت نشسته و دمر دیده نمی شود. 3- اختلاف معنی داری بین قدرت گریپ و پینچ در دست راست و دست چپ راست دستان مشاهده گردید ولی در چپ دستان این امر مشاهده نگردید. 4- بین قدرت گریپ و پینچ با وزن، محیط ساعدوسن همبستگی مشاهده می شود.