بررسی تفاوتهای واژگانی-نحوی در فرانسه گفتاری و نوشتاری

معیار گفتاری، معیار نوشتاری

بررسی ضرب المثل‌های فارسی در دو سطح واژگانی و نحوی

ضرب المثل‌ها، در کنار کنایات، اصطلاحات، زبانزدها و واژگان، از جمله مواد و مصالح زبانی به شمار می­روند که غنای هر زبان به کمیت و کیفیت همین مواد بستگی دارد. در این مقاله مؤلف می­کوشد پس از طرح موضوع و تعریف مثل، این گونة زبانی را در دو سطح واژگانی و نحوی بررسی نماید. در سطح واژگانی، واژگان امثال از چند زاویه بررسی می­شوند: 1- میزان کاربرد واژگان بیگانه، عامیانه و  شکسته با تکیه بر  نمونه­گیری ا...

گونه‌های گفتاری و نوشتاری در زبان‌های انگلیسی و فارسی

مهم‌ترین تمایز کاربردی زبان، که از وسیلۀ بیان ناشی می‌شود، تمایز گفتار و نوشتار است. این تمایز دو گونۀ گفتاری و نوشتاری زبان را پدید می‌آورد که در همۀ زبان‌ها کم و بیش به‌چشم می‌خورد. تفاوت‌های دو گونه به دوری یا نزدیکی صورت‌های گفتاری از صورت‌های نوشتاری بستگی دارد. به دلیل اختلافات بارز گفتار و نوشتار در زبان فارسی، آموزش این زبان به‌عنوان زبان خارجی دشواری‌ فراوانی برای زبان‌آموزان به همراه ...

فعل، ریشه، مصدر در زبان فارسی همراه با تفاوتهای گفتاری و نوشتاری افعال بسیط و رایج

آنچه در این رساله مورد بررسی قرار گرفته افعال و مصادر بسیط فارسی است . نحوه پژوهش توصیفی و هم زمانی و مکتبی که از آن پیروی شده است مکتب ساختاری بوده و در نوشتن فرمول ها از قواعد گشتاری - زایشی استفاده شده است . بطور خلاصه می توان نتیجه گرفت که همه افعال فارسی جز نمونه های آمد ˆ آی، دید ˆ بین، هست ˆ باش یک ریشه ای هستند. در فارسی ستاک مضارع به عنوان ریشه ای برای ساختن ستاک ماضی محسوب می شود. ستا...

برجسته‎سازی‌های نحوی و واژگانی حسین منزوی در شعر

برجسته‌سازی از زیرشاخه‎های نقد فرمالیستی است که در آن نقدهایی که با ادبی‌بودن یک متن مرتبط است مورد توجه قرار می‌گیرد. با توجه به این نظریه شاعران و نویسندگان در آثار خویش برای جلوگیری از تکرار و یکنواختی ملال‎آور، دست به خلّاقیّت می‌زنند و با هنجارگریزی‎ها، قاعده‌کاهی‎ها و یا قاعده‎افزایی‌هایی که در سطح زبان انجام می‌دهند، سطح زبانی کلام را از حالت رکود خارج می‌سازند. از آنجا که حسین منزوی در عر...

بررسی نامه‌های فارسی رشید وطواط (لایه‌های آوایی، واژگانی، نحوی، بلاغی)

رشید وطواط، ازجمله شاعران و نویسندگان نامدار سدۀ ششم به شمار می‌آید و نامه‌های فارسی او، که از درخشان‌ترین نمونه‌های نثر منشیانه در میان متون منثور این دوره، محسوب می شود، چنان  برجسته است که در شناخت سبک فردی نویسنده و سبک منشیانۀ این دوره، از اعتبار و اهمیتی ویژه برخوردار است. وی در این اثر، با استفاده از لغات غریب، تشبیهات و استعارات زیبا و هماهنگی شکل و محتوا و رعایت نظم جملات، ساختاری ...