جایگاه "سفر" در ادب فارسی (تا پایان قرن 6 ه.ق)

سیاوش در آیینه ادب فارسی (تا قرن هفتم)

سیاوش از شخصیت‌های مقبول و محوری شاهنامه به شمار می‌رود که حکایت زندگی پاک و مرگ ناجوانمردانه‌اش، انعکاس وسیع و چشمگیری در ادبیات فارسی داشته است.این شخصیت، دارای ویژگی‌هایی خاص و منحصر به فرد است زیرا ریشه‌هایی عمیق در اساطیر ایرانی، اوستا و متون پهلوی دارد و همواره حجم قابل‌توجهی از آیین‌ها و مناسک ایرانی در شخصیت فراانسانی او دیده می‌شود.باتوجه به این پیشینة اساطیری و قدمت دیرینه، می‌توان چن...

نامه نگاری در ادب فارسی تا پایان قرن پنجم هجری

چکیده ندارد.

مثنوی سرایی در زبان فارسی تا پایان قرن پنجم هجری

سیر داستان‌‌های درونه‌‌ای در ادبیات فارسی تا پایان قرن نهم

«روایت در روایت» یا «داستان درونه‌‌ای» روایتی است که در روایتی دیگر، که به ‌مثابة چهارچوبی برای آن است، درونه‌‌گیری ‌شود. با وجود گستردگی آثاری که از این شگرد روایی بهره برده‌اند، هیچ منبعی که فهرستی از این آثار را فراهم کرده باشد در دسترس نیست تا به استناد آن پژوهش‌گران بتوانند گام‌های بعدی را برای شناسایی و بررسی نقش و کارکرد داستان‌های درونه‌ایِ ادب فارسی بردارند. از این رو پرسش این پژوهش برر...

مثنوی سرایی در زبان فارسی تا پایان قرن پنجم هجری

یهود و ادب فارسی تا پایان قرن هفتم

قوم یهود به سبب همراهی نامشان با حضرت موسی در ادبیات فارسی مورد اهمیت است به همین دلیل نظرگاه شاعران نسبت به این قوم و بازتاب جلوه های مختلف یهودیان در ادبیات فارسی قابل توجه است. این رساله در شش فصل تنظیم شده است فصل اول طرح کلیات مسئله که شامل تعیین مسئله ی پژوهشی،روش تحقیق،هدف تحقیق و پیشینه تحقیق می باشد. در فصل دوم به بررسی وجه تسمیه یهود و پیشینه یهود از دوران حضرت موسی تا دوران جدید سخ...