مطالعه عوامل انسجام فارسی در متون کشاورزی دانشگاهی

انسجام مفهومی معنایی است که به روابط معنایی موجود در متن اشاره می کند و عملکرد آن، ارتباط یک بخش از متن با دیگر بخش های آن است. کشف این ارتباط معنایی جهت تفسیر یک متن بسیار ضروری است. در این پژوهش به بررسی عوامل انسجام در متون کشاورزی دانشگاهی رشته اصلاح نباتات پرداخته می شود. بدین منظور ابتدا از بین کتاب های کشاورزی دانشگاهی رشته اصلاح نباتات، چهار کتاب انتخاب گردید. سپس از میان پاراگراف های این چهار کتاب، 102 پاراگراف به صورت تصادفی انتخاب و عوامل انسجامی اعم از دستوری، واژگانی و پیوندی در آنها مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت، در متون مذکور 3465 عنصر انسجامی یافت شد. بر اساس نتایج بدست آمده، عوامل انسجامی واژگانی با مجموع 2274(65/63%)، از بسامد وقوع بالایی نسبت به عوامل انسجامی دستوری با مجموع 744(21/47) بین میانگین های بدست آمده از عوامل انسجامی بکار رفته در متون مذکور، از آزمون t استفاده گردید. نتایج حاصل از این آزمون نشان داد که بین میانگین های انسجام دستوری، انسجام پیوندی و انسجام واژگانی با یکدیگر از لحاظ آماری در سطح احتمال 1% تفاوت معنی دار وجود دارد. بنابراین متون کشاورزی دانشگاهی از انسجام درونی لازم در بافت متنی برخوردار می باشند. همچنین در تدوین متون مذکور، ویژگی های زبان علم رعایت شده است، زیرا در نوشتن این متون از عامل انسجامی حذف و واژه های هم معنا استفاده کمتری شده است. بنابراین بین سبک و سیاق علمی و نحوه استفاده از عناصر انسجامی رابطه وجود دارد. بطور کلی، در تهیه این متون از عوامل انسجامی استفاده شده است که این امر امکان دستیابی به مفاهیم اصلی متون مذکور را فراهم کرده است.