تحلیل عناصر اقلیمی موثر بر روی آلودگی هوای شهر اصفهان

شناسایی دقیق مشکلات مربوط به محیط زیست در زمان کنونی و پیش بینی های آن ها در آینده، قدم اول در برخورد عقلانی با این پدیده ها می باشد. شدت وجود مشکلات مربوط به آلودگی های هوایی به میزانی بوده که مدت ها است زنگ خطر برای شهرهای بزرگ به صدا در آمده است. اصفهان نیز هم اکنون شاهد مسائل متعدد جوّی در رابطه با کیفیت محیط زیست طبیعی خود می باشد. در این پژوهش به بررسی آلودگی هوای شهر اصفهان در سال های 1387-1381پرداخته شده و آمار مربوط به آلاینده های هوا که شامل دی اکسید نیتروژن(ppb)،دی اکسید گوگرد(ppb)، ذرات معلق(ppm)، مونواکسید کربن(ppm)، در میدان های میدان های آزادی، لاله ،بزرگمهر، بختیار دشت و کیفیت هوای آن(psi) در میدان های آزادی، لاله، بزرگمهر بررسی شده است. 24 روز به عنوان آلوده ترین روز ها در شهر اصفهان انتخاب شده است. همچنین به بررسی میزان آلودگی در میدان های مورد مطالعه نیز اقدام شد. برای هر روز آلودگی شدید، نقشه های هوا ی متوسط روزانه و نیز نمودارهای ترمودینامیکی و گلباد تهیه و تفسیر شد و به بررسی عناصر اقلیمی مانند دما، بارش، رطوبت نسبی و باد پرداخته شد. پس از بررسی و مقاسیه مشخص شد که قسمت اعظم آلودگی ها در فصول سرد و به خصوص فصل زمستان رخ داده اند و میزان آلاینده ها و غلظت آن ها در میدان های مورد مطالعه متفاوت است. همچنین بر طبق نقشه های هوا شرایط پایداری در آلوده ترین روزها حاکمیت داشته است. همچنین با توجه به نمودارهای ترمودینامیکی در اکثر این روزها پدیده وارونگی دمارخ داده است.