تاثیر موننسین و عصاره سیر بر عملرد و سلامت گوساله های شیرخوار هلشتاین قبل و بعد از شیرگیری

تعداد 36 راس گوساله نر هلشتاین با میانگین وزن 8/3 ± 8/40 کیلو گرم از روز چهارم تولد تا دو هفته پس از شیرگیری در قالب یک طرح کاملا تصادفی جهت بررسی اثرات عصاره سیر و موننسین برعملکرد [ میانگین ماده خشک مصرفی، میانگین افزایش وزن روزانه، سن و وزن از شیرگیری، ضریب تبدیل خوراک، ارتفاع جدوگاه، قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، پروتئین خام (cp) ، الیاف نامحلول در شوینده های خنثی ( ndf) واسیدی (adf ) ]، اسکور مدفوع، کلسترول و نسبت آلبومین به گلوبولین سرم گوساله های شیرخوار مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارها شامل:1- کنترل، 2- موننسین (40 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم ماده خشک خوراک آغازین ) 3- یک گرم ، 4- یک ونیم گرم ، 5- دو گرم و 6- سه گرم عصاره سیر در روز به ازای هر گوساله بودند. ماده خشک مصرفی در هفته سوم برای تیمار 5 بیشترین بود که این افزایش نسبت به تیمار های 2و3 معنی دار گردید. در هفته چهارم تیمار 5 نسبت به تیمارهای 3 و 4 ماده خشک مصرفی بالاتری داشت و در هفته پنجم نیز تیمار 5 ماده خشک مصرفی بالایی داشت که نسبت به بقیه تیمارها معنی دار بود. ماده خشک مصرفی در دوره قبل از شیرگیری نسبت به شاهد تحت تاثیر تیمار ها قرار نگرفت ولی تیمار 5 نسبت به موننسین ماده خشک مصرفی بالاتری داشت (05/0p<). در هفته چهارم میانگین افزایش وزن روزانه برای تیمار 5 بیشترین بود که نسبت به تیمار 4 این افزایش معنی دار بود و در هفته پنجم نیز تیمار 5 بیشترین میانگین افزایش وزن روزانه را داشت که نسبت به بقیه تیمارها این افزایش معنی دار بود. میانگین افزایش وزن روزانه در دوره قبل از شیرگیری برای تیمار 5 نسبت به بقیه تیمارها بالاتر بود (05/0p<) و تیمارهای 3و4 نیز نسبت به شاهد افزایش وزن روزانه بالاتری داشتند (05/0p<). در هفته سوم تیمار 3 نسبت به بقیه تیمارها ضریب تبدیل خوراک نامطلوبی داشت. در هفته چهارم تیمار 3 دارای بهترین ضریب تبدیل خوراک بود که نسبت به تیمار 6 معنی دار گردید و در هفته پنجم تیمارهای 3و6 نسبت به تیمار شاهد ضریب تبدیل خوراک مطلوب تری داشتند. ضریب تبدیل خوراک قبل از شیرگیری نیز برای تیمار 5 مناسب ترین بود و تیمارهای 2،3 و4 نیز نسبت به شاهد ضریب تبدیل خوراک بهتری داشتند (05/0p<). روز از شیرگیری برای تیمار 5 (34 روز) نسبت به شاهد (43 روز) کمتر بود (05/0p<) و وزن از شیرگیری تیمار پنجم (2/71 کیلوگرم ) نسبت به بقیه تیمارها بالاترین بود (05/0p<). اسکور مدفوع تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. قابلیت هضم ظاهری ماده خشک و ndf قبل از شیرگیری برای تیمار 2 نسبت به شاهد کاهش یافت و قابلیت هضم cp و adf تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. پس از شیرگیری ماده خشک مصرفی، میانگین افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل خوراک تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. قابلیت هضم ظاهری cp پس از شیرگیری برای تیمار 3 نسبت به شاهد کاهش یافت ولی قابلیت هضم ظاهری ماده خشک، ndf و adf تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. کلسترول سرم برای تیمارهای 5،4،3 و6 نسبت به شاهد کمتر بود (05/0p<) و نسبت آلبومین به گلوبولین در بین تیمارها تفاوت معنی داری نداشت