ارزیابی مقاومت بتن در سنین اولیه با استفاده از روش اولتراسونیک

مقاومت فشاری بتن یکی از مهمترین و مشخص ترین خواص مورد انتظار بتن است که عمدتا تحت تاثیر میزان اختلاط، عمل آوری، گیرش و ... می باشد. بخش اعظم مقاومت بتن در طی 28 روز بدست می آید. از طرفی در اجرای سازه های بتن آرمه لازم است که مقاومت بتن در کوتاه مدت تخمین زده شود تا با توجه به شرایط بدست آمده، در صورت نیاز به تغییرات لازم در بتن بتوان به موقع عمل نمود. با توجه به اهمیت گیرش در روند سخت شدن و کسب مقاومت، در این پایان نامه گیرش بتن نیز مورد توجه قرار گرفته است. روش های مختلفی برای ارزیابی گیرش و مقاومت بتن وجود دارد. آزمایشات استاندارد برای بررسی گیرش، تنها بر روی خمیر سیمان و ملات قابل انجام هستند و مستقیما روی بتن انجام نمی شوند. از طرفی روشهای موجود برای تخمین مقاومت بتن در سنین اولیه دارای محدودیت های عمده ای هستند. در این پایان نامه از روش غیر مخرب اولتراسونیک در ارزیابی مراحل گیرش بتن و تعیین مقاومت بتن در سنین اولیه استفاده شده است. در ادامه از تحلیل رگرسیون چند متغیره برای مدلسازی داده های آزمایشگاهی استفاده گردیده است. متغیر های در نظر گرفته شده در پایه ریزی مدل سرعت امواج، سن بتن و نسبت آب به سیمان بوده و مقاومت فشاری بتن نیز به عنوان خروجی مدل در نظر گرفته شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که بیشترین روند رشد مقاومت بتن در سنین اولیه (تا 7 روز) روی می دهد. در سنین اولیه روند رشد مقاومت حساسیت کمتری به نسبت آب به سیمان دارد. همچنین نوع سیمان و شرایط نگهداری از پارامترهای موثر بر مقاومت بتن در سنین اولیه محسوب می شوند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نیز نشان داده است که سن 1 روزه برای تخمین مقاومت بتن مناسب نمی باشد. بررسی گیرش بتن نیز نشان داده است که روش اولتراسونیک برخلاف روش های موجود تصویر کاملی از مراحل گیرش بتن را ارائه میدهد. این روش قادر است تاثیر پارامترهای مختلف را بر زمان گیرش بررسی کند.