ارزیابی درماندگی مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران: مطالعه مقایسه ای بین تحلیل پوششی داده ها و رگرسیون لجستیک

ارزیابی درماندگی مالی شرکت ها بسیار حائز اهمیت است زیرا شکست شرکت هزینه های مستقیم و غیر مستقیم بسیاری را برای ذینفعان به همراه دارد. از این رو، استفاده از نسبت های مالی برای ارزیابی درماندگی مالی شرکت ها همیشه مورد توجه دانشگاهیان، اعتبار دهندگان، سهامداران و تحلیل گران مالی بوده است. ارزیابی و پیش بینی بموقع و صحیح می تواند تصمیم گیرندگان را در یافتن راه حل بهینه و پیشگیری از درماندگی مالی یاری نماید. تاکنون از مدل های بسیاری جهت ارزیابی درماندگی مالی استفاده شده است . مدل های بکار گرفته شده در این زمینه کاربرد بسیار زیادی در رتبه بندی اعتباری و نحوه توزیع تسهیلات بانکی دارد. همواره سعی شده است تا دقت پیش بینی و ارزیابی این مدل ها با استفاده از روش های پیشرفته تر بهبود یابد. در این پژوهش، که هدف اصلی آن بررسی کارایی استفاده از تحلیل پوششی داده ها (dea) در ارزیابی درماندگی مالی شرکت ها می باشد، نتایج مدل dea با رگرسیون لجستیک (lr) قیاس شده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که مدل های dea (ccr، bcc و مدل جمعی) به نتایج یکسانی در طبقه بندی شرکت های سالم و درمانده دست یافته اند در حالیکه مدل lr نسبت به مدل dea در ارزیابی درماندگی مالی درون نمونه ای بطور معناداری بهتر عمل کرده است.