بررسی عوامل موّثر بر گرایش دانش آموزان به رشته علوم انسانی و مقایسه آن با رشته های ریاضی و تجربی در دبیرستان های شهر کرمان در سال تحصیلی 89-88

انتخاب رشته تحصیلی یکی از مهمترین تصمیم هایی است که دانش آموزان در دوران تحصیل خود می گیرند، به طوری که می تواند سرنوشت و آینده شغلی آنان را رقم زند. در جامعه کنونی نیاز به رشته علوم انسانی بیش از پیش احساس شده است و لازم است افرادی توانمند و با استعداد به سمت این رشته ها بروند. از اینرو تحقیق حاضر به دنبال عواملی می باشد که در گرایش دانش آموزان به رشته علوم انسانی موثر بوده است و سپس به مقایسه این عوامل در رشته های ریاضی و تجربی بپردازد. لذا تحقیق حاضر نمونه خود را از میان دانش آموزان سال سوم دبیرستان و پیش دانشگاهی که رشته تحصیلی خود را به صورت تقریباً قطعی انتخاب کرده اند، جمع آوری کرده است. روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع علّی- مقایسه ای می باشد و ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه محقق ساخته، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی، پرسشنامه عزّت نفس، نمرات تست هوش ریون دانش آموزان و معدل سال اول دبیرستان آنها می باشد. جامعه آماری شامل 9271 نفر بوده است که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با توجه به حجم نمونه تعداد 372 نفر از دانش آموزان انتخاب گردیدند. تعداد کل پرسشنامه های توزیع شده 372 عدد بود؛ که همه آنها برگشت داده شد و تجزیه و تحلیل آماری داه ها ی آنها به وسیله نرم افزار spss انجام گرفته است. نتایج تحقیق نشان داد که نگرش مادران،معلمان و خود دانش آموزان نسبت به رشته تحصیلی خود وهمچنین میزان هوش دانش آموزان و عملکرد تحصیلی آنان بر گرایش آنها به رشته علوم انسانی موثر بوده است. دانش آموزان رشته علوم انسانی در عوامل ذکر شده، با دانش آموزان رشته های ریاضی و تجربی تفاوت معنی داری را نشان دادند؛ بدین معنی که مادران و معلمان دانش آموزان رشته علوم انسانی نگرش منفی تری نسبت به رشته تحصیلیدانش آموزان در مقایسه با مادران رشته های ریاضی و تجربی داشتند، و دانش آموزان رشته علوم انسانی نیز در مقایسه با دانش آموزان رشته های ریاضی و تجربی نگرشی منفی نسبت به رشته ی تحصیلی خود داشتند. نتایج نشان دهنده این بود که؛ میزان هوش و عملکرد تحصیلی دانش آموزان رشته علوم انسانی پایین تر از میزان هوش و عملکرد تحصیلی دانش آموزان رشته های ریاضی و تجربی می باشد. همچنین نتایج نشان داد که مشاوران، در انتخاب رشته ی تحصیلی دانش آموزان نقش موثر و معنی داری ایفا نمی کنندو در نهایت عزت نفس و خودکارآمدی در دانش آموزان علوم انسانی با دانش آموزان ریاضی و تجربی تفاوت معنی داری نشان نداد.