تدریس راهبردهای فراشناختی شنیداری و تاثیر آن بر روی دانش آموزان با ترس از آزمون کم و زیاد

در سالهای متوالی راهبردهای شنیداری به عنوان راه حل مشکلات شنیداری بود. یکی از این راهبردها راهبردهای فراشناختی شنیداری است که در این تحقیق به آن پرداخته می شود. رابطه ی این راهبردها با یکی از این مشکلات که ترس از آزمون نامیده می شود مطلبی است که توجه زیادی به آن نشده است. این تحقیق نه تنها بر آن است که تاثیر تدریس این راهبردها را بر درک شنیداری زبان اموزان ببیند بلکه در صدد است تا تاثیر تدریس این راهبردها را بر ترس از آزمون زبان آموزان بیابد. در این تحقیق تلاش شده است به سه سوال جواب داده شود. اول اینکه ایا رابطه ای میان ترس از آزمون با درک شنیداری وجود دارد؟ دوم اینکه آیا این راهبردها تاثیری روی درک شنیداری زبان آموزان می گذارد؟ وسوم اینکه ایا تدریس راهبردهای فراشناختی شنیداری که توسط vandergrift (1997) ارایه شده است هیچ تاثیری بر ترس از آزمون زبان آموزان دارد. پیش فرض این تحقیق این است که تاثیری وجود ندارد. نود و هشت زبان آموز انتخاب شدند که به دو گروه آزمایشی و کنترل به ترتیب با 55 و 43 نفرتقسیم شدند. گروه آزمایشی شامل 27 زبان آموز با ترس از آزمون بالا و 28 زبان آموز با ترس از آزمون کم شد. نظرسنجی tas در جلسه ی قبل از میان ترم توسط زبان آموزان جواب داده شد و امتحان قبل از آزمایش گرفته شد. بعد از 4 جلسه تدریس راهبردهای فراشناختی، آزمون بعد از آزمایش گرفته شد تا نتایج برای رسیدن به نتیجه بررسی شود. از t-test , two-way anova برای تحلیل داده ها استفاده شد. بعد از تحلیل داده ها اولین پیش فرض مبنی بر عدم وجود رابطه بین ترس از آزمون و درک شنیداری رد شد. دومین پیش فرض مبنی بر عدم تاثیر تدریس راهبردهای فراشناختی شنیداری و درک شنیداری نیز رد شد ولی سومین پیش فرض که رابطه ی بین تدریس راهبردهای فراشناختی شنیداری و ترس از آزمون را می سنجید ثابت شد یعنی هر دو گروه با ترس از آزمون کم و زیاد به یک اندازه از این تدریس سود بردند.