مقایسه گفتمانهای بعد از انقلاب: اصولگرایی و اصلاح طلبی

موضوع پایان نامه حاضر مقایسه گفتمانهای بعد از انقلاب؛ اصولگرایی و اصلاح طلبی می باشد. ما در این پایان نامه می خواهیم به سوال، تقابل نظام معنایی در گفتمان های اصلاح طلبی و اصول گرایی در سالهای (1376 تا 1388)چگونه شکل گرفته و تداوم پیدا کرده است؟ با استفاده از فرضیه نظام معنایی گفتمان های اصلاح طلبی و اصول گرایی حول تقابل گفتمان های کلان تجدد و سنت و نظام معنایی مستفاد از آنها با خلق و معنادهی به دال های مرکزی خویش و با تفسیرهای خاص از اسلام و قانون اساسی شکل گرفته و به تقابل با همدیگر پرداخته اند، جواب دهیم. به عبارتی یکی از جلوه های برجسته تاریخ سیاسی معاصر ایران وقوع انقلاب و روی کار آمدن حکومت جمهوری اسلامی است. نیروهای موثر در پیدایش انقلاب اسلامی مانند انقلابهای دیگر، کوشش نمودند تا بیشترین تاثیر را بر روند آینده اداره کشور بگذارند و این روند را بر اساس اهداف، ارزشها و ایدئولوژی خود شکل دهند. از جمله نیروها و جریانهای مهم بعد از انقلاب اسلامی که به منظور هژمونیک شدن در صحنه سیاسی کشور در حال رقابت هستند دو جریان اصلاح طلبی و اصولگرایی می باشند. این دو، نمایندگان دو جریان متضاد ایجاد شده بعد از مشروطه، یعنی مدرنیته و سنت هستند. چارچوب نظری به کار گرفته شده در این پژوهش نظریه گفتمان می باشد که در فصل دوم به آن خواهیم پرداخت. گفتمان مجموع? به هم تافته ای از سه عنصر؛ عمل اجتماعی، عمل گفتمانی(تولید، توزیع و مصرف متن) و متن است. بنابراین می توان گفت پیوند معناداری بین ویژگی های خاص متون، شیوه هایی که متون با یکدیگر پیوند می یابند و تعبیر می شوند و ماهیت عمل اجتماعی وجود دارد. گفتمان ها با به کار گرفتن مجموعه ی توان معنایی خود به صورت یک دست، با هم بر سر خلق معنا به رقابت بر می خیزند. بنابراین در این پژوهش سعی خواهیم کرد با استفاده از نظریه گفتمان به خصوص نظریه لاکلا و موفه و به کار گیری مفاهیم آن، در فصول سوم و چهارم نشان دهیم که محورهای اندیشه گفتمانهای اصلاح طلبی و اصول گرایی چه چیزهایی بوده و تولید کنندگان این گفتمانها چه کسانی هستند. همچنین تلاش خواهیم کرد زمینه های ظهور دو گفتمان و سیر تحول آنها را در دهه های بعد از انقلاب به تصویر کشیده و به آسیب شناسی آنها بپردازیم. به تبع باید گفت تقابل دو گفتمان مهم و تاثیر گذار اصول گرایی و اصلاح طلبی که هر دو از یک آبشخور گفتمانی سرچشمه گرفته و از دال ها و نظام معنایی (نظم گفتمانی) برآمده از گفتمان انقلاب اسلامی استفاده می نمایند هر پژوهشگری را با یک سری سئوالات مهم مواجه می کنند، در فصل پنجم که بخش اصلی پایان نامه را تشکیل می دهد سعی خواهیم کرد تا با استفاده از تحلیل گفتمانی آرا و اندیشه های افرادی چون سید محمد خاتمی و سعید حجاریان از اصلاح طلبان و محمد تقی مصباح یزدی و محمود احمدی نژاد از اصولگرایان، به برخی از سوالات ایجاد شده پاسخ داده و اندیشه های آنها را در مورد موضوعات اساسی چون مردم سالاری، قانون، آزادی، جامعه مدنی، زن و... بررسی کنیم و در بخش نتیجه گیری به مقایسه آنها پرداخته و تفاوتها و شباهتهای آنها را بیان کنیم. به عبارتی ما سعی خواهیم کرد با استفاده از تحلیل گفتمانی نشان دهیم که این مسائل در نظام معنایی گفتمانهای اصلاح طلبی و اصولگرایی به چه مفهومی بوده و آنها چگونه سعی در برجسته سازی و هژمونیک کردن نظام معنایی خود و به تبع، ساختار شکنی و حاشیه رانی نظام معنایی رقیب دارند وبا توجه به آنها صحت فرضیه مطروحه خود را به اثبات برسانیم.