اثر گیرنده های محیطی هیستامین بر میزان مصرف خوراک در جوجه های گوشتی

چکیده این تحقیق با هدف بررسی اثر گیرنده های محیطی هیستامین در حالات سیری و گرسنگی برمصرف خوراک و آب، در جوجه های گوشتی انجام شد. دراین مطالعه 32 قطعه جوجه ی گوشتی یک روزه نژاد راس خریداری وتا 4 هفتگی مطابق شرایط استاندارد پرورشی نگه داری و به صورت گروهی پرورش یافتند، و در 4هفتگی به صورت انفرادی نگه داری شدند. داده ها در قالب طرح اندازه گیری های تکرار شده در زمان تجزیه واریانس شدند و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون lsmeans صورت گرفت. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار sas انجام شد. تیمارها شامل کلرفنیرامین (آنتاگونیست رسپتور h1) با دوز تزریقی mg/kg40،فاموتیدین(آنتاگونیست رسپتور h2) با دوز mg/kg5/2،هیستامین با دوز mg/kg1، و سالین بودند. تزریق مواد آزمایشی به صورت داخل صفاقی، و حجم تزریق بربی تمام مواد آزمایشی 5/0 میلی لیتر بود. نتایج مطالعه نشان داد، میزان دریافت خوراک در جوجه های گرسنه در مقایسه با جوجه هایی که دسترسی آزاد به خوراک داشتند،اختلاف معنی داری وجود دارد، به طوریکه، هیستامین در حالت گرسنگی و سیری موجب کاهش معنی داری(p<0/0001) در مصرف خوراک شد، ولی این اثر هیستامین در حالت سیری قابل ملاحظه تر بود. هم چنین آنتاگونیست گیرنده ی h1(کلر فنیرامین) در هر دو حالت گرسنگی و سیری کاهش معنی داری(p<0/0001) در مصرف خوراک ایجاد کرد. آنتاگونیست گیرنده ی h2(فاموتیدین) در حالت سیری در چند دقیقه اول موجب کاهش معنی دار(p<0/0001) مصرف خوراک شد، ولی در حالت گرسنگی اثری بر میزان مصرف خوراک نداشت.ارتباط با مصرف آب، اشتها برای آبنوشی، نیز توسط گیرنده های هیستامینی تحت تأثیر قرا گرفت. به نحوی که بلوک گیرنده های h1هیستامین توسط کلرفنیرامین موجب کاهش معنی داری(p<0/0001) در آبنوشی پرندگان تحت آزمایش گردید، ولی مهار گیرنده های h2 هیستامین توسط فاموتیدین، سبب افزایش معنی داری(p<0/0001) در آبنوشی، در حالت گرسنگی و سیری شد. تزریق هیستامین سبب افزایش معنی داری(p<0/0001) در آبنوشی در حالت گرسنگی گردید. این نتایج نشان داد گیرنده ی h1در افزایش آبنوشی دخالت دارد و احتمالاً هیستامین از طریق این نوع گیرنده ها تا حدودی توانسته افزایش جزیی در آبنوشی پرندگان را ایجاد نماید. نتایج حاصل از آزمایشات ما نشان داد، دو گیرنده ی h1و h2در میزان اشتها و دریافت خوراک و آب دخالت دارند که به نظر می رسد سهم گیرنده های h1 در مقایسه با گیرنده های h2 مهم تر است. واژه های کلیدی: جوجه گوشتی، دریافت خوراک، آبنوشی، کلر فنیرامین، فاموتیدین، هیستامین