بررسی تاثیر مشاهده نادیده بر رفتار معلمین زبان در ارتباط با نحوه صحبت کلاسی آنها

مشاهده کلاسی به حالت سنتی آن به همراه مشکلاتی است. یکی از این مشکلات این است که معلم و دانش آموزان رفتار عادی روزانه خود را در مقابل مشاهده گر به نمایش نمی گذارند و این امر منجر به این می شود که مشاهده گر وقایع طبیعی کلاس را نمی بیند. برای رفع این مشکل تحقیق حاضر سعی بر این دارد تا حالت خاصی از مشاهده کلاسی را مورد بررسی قرار دهد که با نام مشاهده نادیده در ادبیات معرفی شده است. شیوه عمل این نوع از مشاهده بدین صورت می باشد که مشاهده گر وارد کلاس نمی شود، بلکه سعی دارد مشاهده کلاسی را به عهده خود معلم بگذارد و از طریق بحث هایی که مابین مشاهده گر و معلم قبل و بهد از تدریس وی صورت می گیرد، وی را در جهت درست تدریس و بهبود روش های تدریس کمک کند. تعداد 4 معلم زبان در این تحقیق شرکت داشتند که به صورت نادیده تدریس آنها در طول مدت یک ترم آموزشی مورد مشاهده قرار گرفت. در پایان تحقیق از هر معلم تعداد 8 مصاحبه که ضبط شده و نوشته شده بودند مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج این تحلیلات نشان دادند که دو نفر از این معلمان از این شیوه مشاهده در جهت بهبود شیوه تدریس استفاده کرده و دو معلم دیگر نشانه هایی از تاثیر این نوع مشاهده بر رفتارشان را بروز ندادند.