بررسی عنصر حکمت در قصیده مقصوره ابن درید

در تعیین میزان جاودانگی یک اثر ادبی عوامل مختلفی موثر هستند، یکی از این عوامل میزان بار معنایی است که ادیب توانسته است آن را به مخاطب انتقال دهد. از آن جا که شعر حکمی بار معنایی بالایی دارد، قصیده مقصوره ابن درید توانسته است ضمن انتقال مفاهیم حکمی به مخاطب، در شمار اشعار جاودانه جهانی قرار گیرد . حکمت به عنوان تجربه ای گران بها که فرد حکیم آن را در اختیار دیگران قرار می دهد، عبارت است از درک عمیق امری یا حقیقتی فراتر از ظاهر آن امر یا حقیقت. و در حقیقت توجه فرد حکیم بیشتر به باطن امور است تا ظاهر آن و در شعر حکمی اندیشه های اخلاقی، دینی، عرفانی و فلسفی شاعر بیان می شود و جهان بینی شاعر حضور پیدا می-کند، ابن درید در این قصیده به بیان حکمت ها با زبانی ادبی پرداخته است، شاعر در عصر عباسی، یعنی عصری که شاهد حضور گسترده ایرانیان در فرهنگ و تمدن اعراب هستیم، به سرایش قصیده ای در مدح ایرانیان (آل میکال) می پردازد . شاعر در این قصیده تحت تاثیر حکمت های دینی و ایرانی (پند و اندرز ها) قرار گرفته؛ از بخش های مشهود این قصیده حضور شخصیت های تاریخی است، و در حقیقت این شخصیت ها به عنوان الگو یی هستند برای بیان گویا تر حکمت ها .