بررسی اثر بخشی آموزش خود کنترلی بر رشد اجتماعی دختران طلاقی که با پدر زندگی می کنند.

پژوهش روش ازمایشی را به کار برده است.جامعه شامل همه دانش آموزان دختر طلاق 12تا14 ساله شهر جیرفت در مقطع راهنمایی بود که در سال تحصیلی 89-88 با پدر زندگی می کردند و تعداد آنها برابربا 60 نفر بود .برای نمونه گیری از روش تصادفی ساده استفاده شد به صورتی که 15نفر در گروه آزمایش قرار گرفتند و 15 نفر در گروه کنترل سپس آزمون رشد اجتماعی الیس وایتزمن اجرا گردید و بع آموزش خودکنترلی در طی 10جلسه یک ساعته ب گروه آزمایش داده شد و در آخر آزمون رشد اجتماعی (پس آزمون)گرفته شد و یافته ها فرضیه پزوهش را تایید کرد.