امکان سنجی ایجاد و ارتقای فضاهای باز وپویای شهری با تاکید بر پیاده راهها (مطالعه موردی : محورهای تربیت و ولیعصرکلانشهر تبریز)

یکی از مشکلات شهرهای امروزی عدم توجه به مقیاس انسانی و نادیده گرفته شدن نیازهای عابرین پیاده است به طوری که کمبود و عدم کیفیت فضاهای باز پیاده محورمنجر به تضعیف حضور و تعاملات اجتماعی شهروندان شده است،بر این اساس لازم است که عوامل کیفی این فضاها در جهت پاسخگویی به نیازهای شهروندان شناسایی شود. در رساله حاضر به مطالعه موردی محورهای تربیت و ولی عصر کلانشهر تبریز پرداخته و جهت گردآوری داده ها در رابطه با کیفیت فضاهای پیاده محور و میزان رضایتمندی شهروندان از این فضاها از تکنیک پرسشنامه استفاده گردیده و در انتها نیز با استفاده از نرم افزار spss به تجزیه و تحلیل داده ها و نتیجه گیری پرداخته است که نتایج حاصل از این پژوهش نشانگر این است که فاکتورهای سرزندگی، پیاده مداری و زیبایی که از عوامل اصلی کیفیت فضاهای شهری محسوب می شود بررضایتمندی شهروندان تبریزی از فضاهای شهری پیاده محور نقش تعیین کننده دارد.