بازنگری و هنجاریابی مقیاس قصه عشق در شهر تهران

این پژوهش مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است که به منظور بازنگری و هنجاریابی مقیاس قصه عشق صورت گرفته است. بنابراین نمونه ای مشتمل بر401 زوج از میان مراجعین به خانه های سلامت شهر تهران، به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه ای 104 سوالی که به آزمون 35 قصه و نقش مطرح شده در نظریه زیر بنایی می پردازد، استفاده گردید. برای تعیین روایی سازه همگرا، در مرحله مقدماتی ضریب همبستگی قصه های جامعه پسند با آزمون سازگاری زناشویی اسپاینر محاسبه شد که این ضریب برابر22/0 است، که در سطح01/0 معنادار است. همچنین ضریب همبستگی خرده مقیاس رضایت زناشویی اسپاینر با قصه های جامعه پسند38/0 بود، که در سطح01/0 معنادار است. برای محاسبه ثبات زمانی آزمون از روش آزمون-آزمون مجدد با فاصله زمانی دوهفته استفاده شد که در نتیجه میانگین ضریب همبستگی برای 35 قصه و نقش در گروه زنان برابر با61/0 و برای مردان نیز 61/0به دست آمد. مقدار ضریب آلفای کرنباخ کلی که برای محاسبه همسانی درونی مقیاس استفاده گردید، برای گروه زنان 879/0 و برای گروه مردان892/0 به دست آمده است. نتایج تحلیل عاملی به روش مولفه های اصلی و به همراه چرخش آبلیمین، سه گروه عاملی سرگرمی، جامعه پسند(با دو زیر گروه قصه های مشارکت و قصه های وابستگی) و قصه های لذت و قدرت (با دو زیر گروه قصه های سلطه جویی و قصه های سلطه پذیری) را نشان داد. علاوه بر این سایر نتایج حاکی از این است که بین میانگین قصه ها و نقش ها در هر دو گروه زنان و مردان تفاوت معنا داری وجود دارد؛ در 23 قصه و نقش بین میانگین گروه زنان و مردان تفاوت معنا داری وجود دارد؛ بین قصه های زوج ها همسانی وجود دارد. همچنین تشابه نیم رخ زوجین رابطه معناداری با سطح تحصیلات، اختلاف سن زوجین و مدت ازدواج آنها نشان نداد. با در نظر گرفتن محدودیت های این پژوهش می توان "مقیاس قصه عشق" را جهت مشاوره ازدواج و خانواده درمانی به کار برد.