بررسی مبانی فقهی و حقوقی ماده 1104 قانون مدنی و ضمانت اجرای آن

هدف از این پ‍‍‍‍ژوهش بررسی فقهی و حقوقی ماده 1104 قانون مدنی و ضمانت اجرای آن می باشد روش گرد آوری به صورت کتابخانه ای (تحلیلی و توصیفی) است. کانون خانواده از نهادهای مهم اجتماعی است که اساس و سنگ بنای جامعه را تشکیل می دهد. یکی از تکالیف زن و شوهر همکاری آنان برای تحکیم مبانی خانواده است. ماده 1104 قانون مدنی می گوید: «زوجین باید در تشیید مبانی خانواده و تربیت اولاد خود به یکدیگر معاضدت نمایند. » معاضدت و همکاری زن و شوهر، موجب تحکیم پایه های خانواده شده و از امکان هر گونه تزلزل و ناپایداری که از عدم همکاری زوجین حاصل شود، جلوگیری می کند. قانون مدنی همکاری زن و شوهر برای تربیت فرزند را پس از همکاری آنان در تشیید مبانی خانواده لازم می داند و اعلام می کند که زوجین موظف هستند برای پرورش و تربیت فرزند خود دست یاری به یکدیگر داده و سعی کنند تا فرزندان شایسته ای به جامعه تحویل دهند. با وجود اینکه کلمه باید در ابتدای ماده ذکر گردیده و این نشان دهنده الزام می باشد ولیکن ضمانت اجرای کافی و لازم در این مورد پیش بینی نگردیده و بین حقوقدانان در رابطه با اینکه این ماده صرفا" یک دستور اخلاقی است یا اینکه حقوقی و دارای ضمانت اجرا می باشد اختلاف وجود دارد. در این پژوهش پیشنهاداتی برای تحکیم و تشیید مبانی خانواده و ضمانت اجرای آن مطرح گردیده به این امید که کانون خانواده گرم تر گردد و فرزندانی شایسته توسط والدین مسئول تربیت شوند.