مطالعه عملگرهای یکنوا و یکنوای ماکسیمال در فضاهای برداری توپولوژیک

عملگرهای یکنوای ماکسیمال و توابع محدب و نیم پیوسته پایینی به روش های متفاوتی با هم در ارتباط می باشند. یک قضیه مربوط به فیتزپاتریک نمایشی برای یک عملگر یکنوای ماکسیمال دلخواه روی یک فضای باناخ ارائه می دهد. ما نمایش عملگرهای یکنوای ماکسیمال توسط توابع محدب و نیم پیوسته پایینی را به عملگرهای یکنوا گسترش می دهیم و نشان خواهیم داد که در فضاهای متناهی البعد عملگرهای یکنوایی که یک نمایش محدب دارند، شامل اشتراکی از عملگرهای یکنوای ماکسیمال می باشند. سپس عملگرهای یکنوایی که یک توسیع یکنوای ماکسیمال منحصر به فرد دارند را شناسایی می کنیم.