چگونگی اثر داروهای ضد سرطان جدید بیولوژیکی ایمیدازولی بر درمان بیماریها با استفاده از روش های مکانیک کوانتومی و دینامیک مولکولی

تحقیقات گسترده ی پژوهشگران منجر به کشف خواص ضدسرطانی ترکیبات مشتق شده از ایمیدازول گردیده است. با توجه به جدید بودن این سری از ترکیبات و نقص داروهای موجود که باعث ایجاد ضایعاتی در رشته ی dnaمی شوند، نیاز مبرم به یافتن راههایی برای مقابله با این معضل احساس می شود. ارزش و دقت روش های محاسباتی، ما را بر آن داشت تا 4 نوکلئوتید آدنین، سیتوزین، گوانین و تیمین را به عنوان معیاری از رشته ی dna برگزیده و اثر ترکیب (1- (4-کلروبنزیلیدن آمینو)-4- فنیل-1 h- ایمیدازول- 2-آمین) را به عنوان یکی از داروهای ضد سرطان جدید بیولوژیکی ایمیدازولی که به تازگی تأثیر دارویی آن اثبات شده است، بر هر یک از این نوکلئوتیدهای رشته ی dna مورد بررسی قرار دهیم. بررسی ها روشن می سازند که بیشترین برهم کنش دارو و نوکلئوتید با گوانین محاسبه گردیده است. کلمات کلیدی: داروی ضدسرطان، (1- (4-کلروبنزیلیدن آمینو)-4- فنیل-1 h- ایمیدازول-2- آمین)، dna، نوکلئوتید.