اندازه گیری میزان سزیم 137 در انواع قارچ

بعد از حادثه چرنوبیل در سال 1986، تراکم بالای رادیونوکلئیدها در مواد غذایی و محیط اطراف گزارش شد و دیده شد که قارچ ها پتانسیل خوبی برای جمع آوری رادیونوکلئیدها در قسمت های خوراکیشان دارند و همچنین می توانند عناصر سمی که شامل رادیونوکلئیدهای طبیعی می باشند را نیز جمع آوری کنند. در ایران اطلاعاتی راجع به میزان رادیونوکلئیدهای طبیعی و مصنوعی در قارچ های خوراکی و وحشی وجود ندارد. هدف این مطالعه اندازه گیری سزیم 137 و دیگر رادیونوکلئیدها در انواع قارچ بود. در این پروژه فعالیت ویژه ، ، و در قارچ خوراکی (agaricus bispora) و بستر کشت آن در مراحل مختلف برداشت مورد بررسی قرار گرفت. مقدار میانگین فعالیت ویژه در قارچ های برداشت اول برای ایزوتوپ های مذکور به ترتیب، ، ، و (bq/kg) بدست آمد. میانگین فعالیت ویژه در بستر قارچ قبل از برداشت اول و خاک دهی نیز برای ایزوتوپ های ، ، و به ترتیب ، ، و (bq/kg) تعیین گردید. نتایج اندازه گیری فعالیت ویژه سزیم 137 در قارچ های وحشی (cantharellus cibarius) و coprinus micaceuc)) به ترتیب مقادیر و (bq/kg) را نشان می دهد. همانطور که دیده می شود میزان رادیونوکلئیدها در قارچ های خوراکی و وحشی در مقایسه با مقادیر گزارش شده در نقاط دیگر جهان بسیار ناچیز می باشد که این نشان دهنده آلوده نبودن منطقه ی مورد بررسی است.