اثر محلول پاشی آهن و روی بر عملکرد، ویژگی های کمی و کیفی میوه و غلظت عناصر برگ انار در یکی از باغ های شهرستان مرودشت در سال 1389 بررسی گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل3×3 با سه سطح آهن (صفر، یک و نیم و سه در هزار از منبع fe-edta ) و سه سطح روی (صفر، یک و نیم و سه در هزار از منبع zn-edta ) در قالب بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. اولین محلول پاشی در مرحله ی تمام گل و مرحله ی دوم محلول پاشی تقریباً یک ماه بعد انجام شد. نمونه های برگی برای تجزیه در اواخر تابستان برداشت و غلظت فسفر، پتاسیم، آهن، روی، مس و منگنز در آن ها اندازه گیری شد. در اوایل پاییز عملکرد میوه (میزان محصول بر واحد سطح مقطع تنه) اندازه گیری شد و برای اندازه گیری برخی ویژگی های کمی و کیفی، میوه ها به آزمایشگاه انتقال داده شدند. طول و قطر میوه، وزن میوه، دانه و عصاره، ویتامین c، ph عصاره ی میوه و مواد جامد محلول (tss) عصاره اندازه-گیری شدند. نتایج نشان داد که مصرف آهن، روی و برهمکنش آن ها سبب افزایش معنی دار ویژگی های مورد اندازه گیری شامل عملکرد به ازاء واحد سطح مقطع تنه، وزن میوه بر درخت، وزن تک میوه، طول و قطر میوه، وزن دانه در میوه و وزن عصاره در میوه گردید. مصرف آهن به تنهایی سبب افزایش معنی دار ویژگی های مورد اندازه گیری شامل ویتامین c، و غلظت آهن برگ انار گردید. مصرف توأم آهن و روی سبب افزایش مواد جامد محلول و کاهش ph عصاره میوه شد. مصرف روی به تنهایی سبب افزایش غلظت روی در برگ گردید. در بین اجزاء عملکرد همبستگی بالایی بین عملکرد و وزن دانه و وزن عصاره مشاهده شد.

50 نمونه از انواع برنج کشت شده در مزارع استان مازندران جمع آوری و شماره گزاری شد تا برای آماده سازی و انجام آزمایشات به آزمایشگاه انتقال داده شود. طیف سنجی اشعه گاما برای اندازه گیری فعالیت عناصر رادیواکتیو سزیوم ، پتاسیم، سری های واپاشی اورانیوم و توریوم موجود در 50 نمونه برنج استان مازندران مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش با استفاده از آشکارساز فوق خالص ژرمانیوم (hpge) انستیتو فیزیک کاربردی دانشگاه مالک اشتر انجام پذیرفت. زمان شمارش نمونه ها در حدود 105 ثانیه بوده است. بررسی طیف های گاما، وجود مقادیر کمی از عنصر رادیو اکتیو را در برخی نمونه ها نشان می دهد. همچنین این پژوهش نشان داد که بیشترین آلودگی پرتوزایی مربوط به رادیوایزوتوپ می باشد. نتایج به دست آمده، با مقادیر مرجع استاندارد و سایر اندازه گیریها ی پرتوزایی در دیگر کشورها مقایسه شده است. میزان عناصر پرتوزای موجود در نمونه های مختلف پایین تر از میزان توصیه شده می باشند و هیچگونه خطری را برای مصرف کننده بطور عمومی ندارند. میزان فعالیت پرتوزایی بین المللی برای مواد غذایی (iralfs) بالاتر از 100 است که توسط سازمان های بین المللی نظیر سازمان کشاورزی و تغذیه (fao)، سازمان سلامت جهانی (who) و آژانس بین المللی انرژی اتمی (iaea) منتشر شده است.

بعد از حادثه چرنوبیل در سال 1986، تراکم بالای رادیونوکلئیدها در مواد غذایی و محیط اطراف گزارش شد و دیده شد که قارچ ها پتانسیل خوبی برای جمع آوری رادیونوکلئیدها در قسمت های خوراکیشان دارند و همچنین می توانند عناصر سمی که شامل رادیونوکلئیدهای طبیعی می باشند را نیز جمع آوری کنند. در ایران اطلاعاتی راجع به میزان رادیونوکلئیدهای طبیعی و مصنوعی در قارچ های خوراکی و وحشی وجود ندارد. هدف این مطالعه اندازه گیری سزیم 137 و دیگر رادیونوکلئیدها در انواع قارچ بود. در این پروژه فعالیت ویژه ، ، و در قارچ خوراکی (agaricus bispora) و بستر کشت آن در مراحل مختلف برداشت مورد بررسی قرار گرفت. مقدار میانگین فعالیت ویژه در قارچ های برداشت اول برای ایزوتوپ های مذکور به ترتیب، ، ، و (bq/kg) بدست آمد. میانگین فعالیت ویژه در بستر قارچ قبل از برداشت اول و خاک دهی نیز برای ایزوتوپ های ، ، و به ترتیب ، ، و (bq/kg) تعیین گردید. نتایج اندازه گیری فعالیت ویژه سزیم 137 در قارچ های وحشی (cantharellus cibarius) و coprinus micaceuc)) به ترتیب مقادیر و (bq/kg) را نشان می دهد. همانطور که دیده می شود میزان رادیونوکلئیدها در قارچ های خوراکی و وحشی در مقایسه با مقادیر گزارش شده در نقاط دیگر جهان بسیار ناچیز می باشد که این نشان دهنده آلوده نبودن منطقه ی مورد بررسی است.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.