بررسی اثر بخشی حل مسئله بر کاهش وابستگی هیجانی دانش آموزان دختر پایه اول مدرسه شبانه روزی جعفر آباد مغان

هدف : هدف این مطالعه بررسی تأثیر آموزش حل مسئله بر وابستگی هیجانی دانش آموزان دختر پایه اول مدرسه شبانه روزی جعفر آباد مغان می باشد. روش کار: مطالعه بر روی 30 نفر از دانش آموزان دختر پایه اول انجام شد که به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (15نفر) و کنترل (15نفر) تقسیم شدند. ابزار مطالعه، پرسشنامه وابستگی به دیگران ( روبرت ام ای – جی هرشفیلد – جی ال کلرمن- اج جی گوگ – آی بارت ) بود که در مرحله پس آزمون و پیش آزمون اجرا شد. آموزش حل مسئله در 11 مرحله انجام شد . داده ها بوسیله آمار توصیفی و t مستقل و با استفاده از نرم افزار spss 15 مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: نتایج مطالعه نشان دهنده کاهش معنی دار0/01>p وابستگی هیجانی در گروه آزمایش بعد از اعمال مداخله می باشد ، همچنین نتایج تحلیل آماری نشان داد ؛ خودمختاری0/01>p و اعتماد اجتماعی 00/01> p به طور معنی داری بعد از آموزش حل مسئله افزایش می یابد.. نتیجه گیری : آموزش مهارت های حل مسئله بر دانش آموزان دبیرستان شبانه روزی باعث کاهش وابستگی هیجانی و ارتقاء خودمختاری و افزایش اعتماد اجتماعی می شود. و توجه بیشتر به آموزش حل مسئله را می طلبد. کلید واژه: وابستگی هیجانی،خودمختاری،اعتماداجتماعی