تناسب میان فرم و کاربرد در خطوط ایرانی اسلامی (مطالعه موردی: اقلام سته)

تحقیق حاضر به پژوهش پیرامون هنر خوشنویسی و تناسب میان فرم و کاربرد در هر یک از این خطوط، می پردازد. هدف اصلی آن بررسی خطوط گوناگون اسلامی و کشف قابلیت های بصری آنها و نقش این ویژگی در تناسب یافتن آن با کاربردهای متداول برای آنهاست.به منظور بررسی، مجموعه خطوط سازمان داده شده توسط ابن مقله شیرازی که به اقلام سته مشهورند مورد بررسی قرار گرفته است. روش پژوهش، بهره گیری از مبانی هنرهای تجسمی، قوانین حاکم بر خوشنویسی و نظریه گشتالت به منظور بررسی ویژگی های بصری موجود در فرم نوشتاری هر یک از اقلام شش گانه و با هدف ارتباط میان فرم و کاربرد در هر یک از این اقلام بوده است. در نهایت علاوه بر مجموعه ای از یافته های فرعی که مشخصه های بیشماری از ویژگی های هنر خوشنویسی را بیان می کند، روشن گردید که هر یک از فرم نوشتاری خطوط بواسطه دارا بودن ویژگی های بصری مخصوص به خود که به آنها قابلیت هایی از قبیل افزایش خوانایی، قابلیت سازماندهی و ... برای کاربرد خاصی توسعه یافته اند.