تاثیر درجه حرارت و مدت انبارداری بر پایداری آنتوسیانین موجود در پرتقال های خونی ارقام تاراکو و مورو

عوامل مختلفی از قبیل زمان برداشت، جابه جایی محصول، دما و طول مدت انبارداری بر خواص مختلف میوه مرکبات تاثیر می گذارند و پیامدهای اقتصادی قابل توجهی را به دنبال دارد. لذا آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار برای ارزیابی اثرات دما (8، 15 و 22 درجه سانتی گراد)، رقم (تاراکو و مورو) و مدت انبارداری (0، 45 و 85 روز) بر میزان مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، ph، ویتامین ث، مقدار فنول کل، فلاونوئید، ظرفیت آنتی اکسیدانی، آنزیم فنیل آلانین آمولیانیاز (pal)، پروتئین کل و آنتوسیانین در پوست و گوشت میوه پرتقال های خونی اجرا شد. نتایج نشان داد که درجه حرارت، مدت انبارمانی و رقم بر روی صفات اندازه گیری شده تاثیر معنی داری داشتند. به گونه ای که بیش ترین میزان فلاونوئید، پروتئین کل، فعالیت آنزیم pal و آنتوسیانین در پوست و گوشت میوه بعد از 85 روز انبارمانی در دمای 8 درجه سانی گراد در رقم مورو و کم ترین میزان آن در دمای 22 درجه سانتی گراد بعد از 85 روز انبارمانی در رقم تاراکو مشاهده شد. بیش ترین محتوای ویتامین ث، اسیدیته قابل تیتراسیون و مواد جامد محلول قبل از نگهداری میوه در انبار بود که در پایان 85 روز انبارمانی این مقدار به حداقل رسید. در مجموع نتایج نشان داد، افزایش درجه حرارت و مدت انبارمانی در هر دو رقم موجب کاهش چشم گیری در تمامی صفات مورد ارزیابی شده است.