مدلسازی برهمکنش استیلن با نانولوله های گرافیتی با استفاده از روش های شیمی محاسباتی

در این تحقیق به بررسی برهمکنش میان مدل های ساختاری مختلف از گرافیت و مولکول استیلن پرداختیم و بدین منظور روشهای اوربیتال مولکولی نیمه تجربی نظیر am1 ،pm3، pm6 و روش آغازین اختلال مولرپلست مرتبه 2 (mp2) را به کار گرفتیم. در این پروژه تحقیقاتی، محاسبات با استفاده از نرم افزارهایی همچون mopac-2009،hyperchem وgamess صورت گرفت. به طور کلی 9 کنفورمر مختلف از سیستم استیلن-گرافیت را مدلسازی کرده و مولکول استیلن را به صورت گام به گام به سه مدل ساختاری مختلف از گرافیت باسال ، آرمچیر و زیگزاگ نزدیک نمودیم و مقادیر عددی تغییرات انرژی کل و گرمای تشکیل سیستم استیلن- گرافیت و نیز تغییرات طول پیوند سه گانه کربن- کربن در مولکول استیلن را طی این فرآیند و با سه سطح محاسباتی am1 ،pm3 و pm6مورد بررسی و مقایسه قرار دادیم و به طور خلاصه نتایج محاسباتی نیمه تجربی نشان دادند که روش pm6 توانایی بیشتری را نسبت به دو روش am1 و pm3 جهت باز تولید منحنی های انرژی برهمکنش در سیستم استیلن-گرافیت خواهد داشت و برای مدل ساختاری باسال برهمکنش بین مولکولی عمدتاً منجر به جذب سطحی فیزیکی خواهد شد.