تحلیل، مدلسازی و طراحی سازه ای روسازی بدون بالاست راه آهن (دالخط)

امروزه بسیاری از کشورها روسازی بدون بالاست راه آهن را توسط دال خط های بتنی به عنوان جایگزینی برای روسازی مرسوم بالاستی به ویژه در خطوط سریع السیر ، خطوط راه آهن شهری ، پل ها و تونل ها برای بارها و سرعت های زیاد توسعه داده اند. با ذکر این اولویت که این خطوط به روسازی با عملکرد سازه ای مناسب نیازمندند. یک نیاز برای تحقیق برای بهبود ایمنی، قابلیت و کارایی روسازه خطوط راه آهن وجود دارد و خصوصیات مکانیکی خط و انتخاب بین روسازی بالاستی و دال خط موضوع بحث می باشد. دالخط هاکه به روسازی بدون بالاست نیز مشهور می باشند از اتصال پابند ریل، و دال بتنی پیوسته ای که بر روی زیر اساس تثبیت شده که روی بستر آماده قرار می گیرد تشکیل می شود و غالبا از ریل پیوسته جوش شده در آنها استفاده می شود. این سازه ها در انواع مختلف درجا و پیش ساخته طبقه بندی می شوند. در این تحقیق مدلسازی سازه ای و فرآیند تحلیل دال خط ها بررسی شده و ضوابط مورد نیاز به همراه مطالعه و ارزیابی پارامتریک سازه دال خط ها با پارامترهای مختلف طراحی ارائه می گردد. مدل ها برای انواع مختلف دال خط ها تحت بار چرخ قطار (استاتیکی و دینامیکی) و با اعمال تاثیر شرایط بستر مدلسازی شده اند.حل ریاضی و دقیق برای مدل دو تیر بر روی بستر ارتجاعی ارائه شده وبا روش های مختلف تحلیل و طراحی تدقیق شده است.این کار، مدلی مناسب برای محاسبه اثرات نیروی قائم بر سازه روسازی خط ارائه می دهد و کاربردهایی برای مقایسه عملکرد طرح خطوط بالاستی و دال خط ارائه می کند. هدف اصلی این تحقیق بررسی کفایت سازه ای در دو بخش کفایت معیارهای سازه ای و معیارهای بهره برداری با مقایسه نتایج حاصله از حل تئوری، آزمایشگاهی و مدل های اجزا محدود می باشد. با استفاده از مدلهای مختلف، تاثیر عوامل مختلف طراحی بر کفایت دال بتنی بررسی شده و الگوی تحلیل و طراحی سازه ای این نوع دال با در نظر گرفتن الزامات و رهنمودهای آیین نامه های arema و aci تدوین شده است.