امروزه بسیاری از کشورها روسازی بدون بالاست راه آهن را توسط دال خط های بتنی به عنوان جایگزینی برای روسازی مرسوم بالاستی به ویژه در خطوط سریع السیر ، خطوط راه آهن شهری ، پل ها و تونل ها برای بارها و سرعت های زیاد توسعه داده اند. با ذکر این اولویت که این خطوط به روسازی با عملکرد سازه ای مناسب نیازمندند. یک نیاز برای تحقیق برای بهبود ایمنی، قابلیت و کارایی روسازه خطوط راه آهن وجود دارد و خصوصیات مکانیکی خط و انتخاب بین روسازی بالاستی و دال خط موضوع بحث می باشد. دالخط هاکه به روسازی بدون بالاست نیز مشهور می باشند از اتصال پابند ریل، و دال بتنی پیوسته ای که بر روی زیر اساس تثبیت شده که روی بستر آماده قرار می گیرد تشکیل می شود و غالبا از ریل پیوسته جوش شده در آنها استفاده می شود. این سازه ها در انواع مختلف درجا و پیش ساخته طبقه بندی می شوند. در این تحقیق مدلسازی سازه ای و فرآیند تحلیل دال خط ها بررسی شده و ضوابط مورد نیاز به همراه مطالعه و ارزیابی پارامتریک سازه دال خط ها با پارامترهای مختلف طراحی ارائه می گردد. مدل ها برای انواع مختلف دال خط ها تحت بار چرخ قطار (استاتیکی و دینامیکی) و با اعمال تاثیر شرایط بستر مدلسازی شده اند.حل ریاضی و دقیق برای مدل دو تیر بر روی بستر ارتجاعی ارائه شده وبا روش های مختلف تحلیل و طراحی تدقیق شده است.این کار، مدلی مناسب برای محاسبه اثرات نیروی قائم بر سازه روسازی خط ارائه می دهد و کاربردهایی برای مقایسه عملکرد طرح خطوط بالاستی و دال خط ارائه می کند. هدف اصلی این تحقیق بررسی کفایت سازه ای در دو بخش کفایت معیارهای سازه ای و معیارهای بهره برداری با مقایسه نتایج حاصله از حل تئوری، آزمایشگاهی و مدل های اجزا محدود می باشد. با استفاده از مدلهای مختلف، تاثیر عوامل مختلف طراحی بر کفایت دال بتنی بررسی شده و الگوی تحلیل و طراحی سازه ای این نوع دال با در نظر گرفتن الزامات و رهنمودهای آیین نامه های arema و aci تدوین شده است.