کاهش گلبرگ های فرعی در فشرده سازی پالس با فاز های چندگانه در رادارهای تمام نیمه هادی

فشرده سازی پالس در رادار های امروزی به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. این تکنیک امکان استفاده ی همزمان از انرژی پالس پهن و قدرت تفکیک پذیری پالس باریک را فراهم می کند. عملکرد آن به این صورت می باشد که ابتدا پهنای باند پالس پهن ارسالی به کمک مدولاسیون فرکانس یا فاز افزایش می یابد، سپس، سیگنال دریافتی در گیرنده رادار توسط فیلتر منطبق شده با پالس ارسالی، فشرده می شود. پالس فشرده شده متشکل از یک قله ی اصلی به همراه تعدادی گلبرگ کناری در دو طرف آن می-باشد. سطح این گلبرگ ها، معیار مهمی در انتخاب روش های فشرده سازی پالس می باشد. مدولاسیون فاز چندگانه یا به عبارتی کدینگ فاز چندگانه، از روش های رایج در فشرده سازی پالس است. در این روش پالس ارسالی به تعدادی زیر پالس تقسیم و هر کدام با فازی خاص فرستاده می شوند. اختصاص فاز به هر زیر پالس تاثیر مهمی بر سطح گلبرگ های کناری دارد. کد اپرمان، فرانک، p3 و p4 به علت داشتن سطح گلبرگ های مناسب و همچنین پایداری خوب در برابر فرکانس داپلر، از روش های اختصاص فاز معروف می باشند. علاوه بر روش کدینگ فاز از تکنیک های پردازش سیگنال نیز برای افزایش کارایی کد ها مانند: کاهش سطح گلبرگ های کناری و افزایش پایداری در برابر فرکانس داپلر استفاده می شود.