نقد و بررسی سبک شناسانه غزلیات نشاط اصفهانی

نشاط اصفهانی از شاعران دوره ای – قرن 13 - است که مزین به زیور ارزنده ی رستاخیز ادبی می باشد. وی یکی از هواخواهان واقعی نهضت بازگشت ادبی و حتی یکی از پرچمداران بنام این نهضت بوده و کوشش بسیار کرده است تا شعر فارسی و اصولا شیوه ی نگارش را از فساد و تباهی سبک هندی برهاند و سبک قدیم خراسانی و عراقی را دوباره زنده نماید. تلاش این پژوهش در آن است تا نشان دهد که نشاط اصفهانی به عنوان نمونه ای از شاعران دوره بازگشت در غزلیاتش چه سبک و سیاقی داشته است. بنابراین، علاوه بر مقدمه ای کوتاه، و یک فصل به عنوان کلیات در باب سبک شناسی و دوره بازگشت و معرفی شاعر، غزلیات وی در سه فصلِ سبک شناسی زبانی، ادبی و فکری مورد نقد و بررسی سبک شناسانه قرار گرفته است. در ابتدا غزلیات او در سه سطح زبانی، شامل سطح آوایی(در چهار ریزمجموعه ی موسیقی بیرونی، کناری، درونی و تلفظ)، سطح واژگانی و سطح نحوی مورد بررسی سبکی قرار گرفت. در ادامه بحث به بررسی سبک ادبی غزلیات نشاط پرداخته شد. سپس سبک فکری وی مورد مداقه قرار داده شد که مهمترین ویژگی های هر کدام در یایان هر بحث آمده است و در نهایت نتیجه گیری و پیشنهادهایی آورده شده است.