«بهره گیری از روشنایی روز در طراحی ساختمان های با پلان عمیق (نمونه موردی: فرهنگستان های جمهوری اسلامی ایران در اراضی عباس آباد تهران)»

در این پژوهش به شناخت و بررسی کمیت و کیفیت مناسب نور روز جهت فعالیت های اداری پرداخته شده است. برای بدست آوردن اطلاعات مربوط به کمیت روشنایی روز در تهران، اندازه گیری هایی در مدتی محدود صورت گرفت که منجر به تخمین روشنایی بر روی سطوح عمودی رو به جنوب و سطوح افقی (در حالتی که آسمان صاف باشد)، برای کل روزهای سال کاری گردید. تخمین پتانسیل نور روز در شهر تهران جهت تامین روشنایی مناسب فعالیت های اداری در اتاق هایی با عمق 6 و 10 متر، صورت گرفت که مشخص کننده پتانسیل بالای نور روز تهران برای برآورده کردن اهداف روشنایی داخلی می باشد (تقریبا 75% مواقع سال کاری). در پی برآورد کمیت روشنایی در تهران، به شناخت سیستم های پیشرفته نور روز پرداخته شده است به طوری که بتوانند در تامین روشنایی مناسب در عمق اتاق نقش موثری داشته باشند و همچنین کیفیت روشنایی داخلی را بهبود بخشند. از میان این سیستم ها، کانال انتقال نور افقی (light pipe) تطابق بیشتری با شرایط آسمان تهران داشته و برای انتقال روشنایی به نواحی دور از پنجره دارای عملکرد بهتری است.. برای تحلیل کارایی این سیستم در تهران، مدل پیشنهادی لابراتووار لورنس برکلی با شرایط تابش خورشیدی تهران تطبیق داده شد و از طریق نرم افزارهای مربوط به نور روز(ecotect & radiance) مورد شبیه سازی قرار گرفت. در این مرحله روشنایی متوسط ماهیانه ایجاد شده از طریق کانال انتقال نور و پنجره ای جداره ای برای کل سال بدست آمد. همچنین عمق مناسب برای کانال های انتقال نور و فواصل مناسب میان آنها جهت کارایی بیشتر و موثرتر مشخص گردید. طول 9 متر و فواصل 4 متری برای قرار گیری در یک اتاق عریض مناسب ارزیابی شد.