رابطه ی بین به موقع بودن گزارشگری مالی و عملکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف صورت های مالی ارائه اطلاعات مفید درباره ی واحد اقتصادی جهت تصمیم گیری است. صورت های مالی جهت مفید بودن برای تصمیم گیری، باید مربوط، قابل اتکا و قابل مقایسه باشد. به موقع بودن گزارش های مالی، یکی از مهمترین ارکان کیفیت ارائه اطلاعات مالی شرکت هاست. از آنجا که اطلاعات ارائه شده محصول نهایی سیستم حسابداری است می تواند در بهبود استفاده کاربران مفید باشد. بنابراین، سرعت گزارشگری باید مورد توجه ویژه تهیه کنندگان گزارش های مالی باشد. این پژوهش به دنبال این موضوع است که آیا بین به موقع بودن گزارشگری مالی و عملکرد شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه ای وجود دارد. سه معیار ارزیابی عملکرد یعنی نرخ بازده دارایی ها (roa)، نرخ بازده حقوق صاحبان سهام (roe)، تغییر در بازده خالص (cnr) به عنوان متغیرهای مستقل و به موقع بودن گزارشگری مالی که تفاوت زمانی بین آخرین تاریخ مجاز ارائه گزارش برای شرکت ها (31/4) و تاریخ ارائه گزارش شرکت ها می باشد به عنوان متغیر وابسته مورد آزمون قرار گرفتند. این پژوهش بر اساس مشاهدات سالیانه از سال 1385-1389 انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل 168 شرکت می باشد. با به کارگیری تحلیل همبستگی به بررسی همبستگی بین متغیر ها پرداخته شد. نتایج نشان می دهد هنگامی که از (roa) و (roe)به عنوان معیار عملکرد استفاده شده است، بین به موقع بودن گزارشگری مالی و عملکرد شرکت ها رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد و در صورت استفاده از (cnr) به عنوان معیار سوم، بین به موقع بودن گزارشگری مالی و تغییر در بازده خالص سهامداران، رابطه ی معناداری وجود ندارد.