بررسی نمود شخصیت ها ( دینی ، اسطوره ای ، تاریخی و سیاسی) در آثار ده شاعر معاصر فارسی قبل و بعد از انقلاب

شخصیت های دینی، اسطوره ای، تاریخی و سیاسی به گونه های مختلف مورد توجه شاعران هستند و نام، اندیشه و رفتار آن ها دستمایه کار هنری شاعران می شود. شناخت و تحلیل ابعادی از اندیشه ها و عقاید شاعران از رهگذر بررسی و تحلیل شیوه به کارگیری این شخصیت ها در شعرشان ممکن می شود. شخصیت ها عمدتاً نمونه های برجسته ای برای بیان مفاهیم و اندیشه ها هستند. توجه به شخصیت ها در ادبیات دوره های متفاوت، کارکردهای متمایزی دارد و از آن جا که وجه فرهنگی و دینی در دو دوره قبل و بعد از انقلاب اسلامی آشکار است، بررسی جایگاه شخصیت ها و نوع تلقی شاعران از آن ها، امکان شناخت جریان های شعری در دو دوره قبل و بعد از انقلاب اسلامی را بیشتر فراهم می سازد. برای اندیشه شناسی شاعران و زمان شناسی آن ها، نگارنده این پژوهش آثار پنج شاعر قبل از انقلاب اسلامی (نیمایوشیج، احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث، نادر نادرپور و سیاووش کسرایی) و پنج شاعر بعد از انقلاب اسلامی (قیصر امین پور، سیدحسن حسینی، نصرالله مردانی، علی معلّم دامغانی و موسوی گرمارودی) را مورد بررسی قرار داد. بعد از مطالعه آثار ده شاعر و یادداشت برداری، نتایج به دست آمده، مورد ارزیابی آماری قرار گرفت و به جدول ها و نمودار های معناداری تبدیل گردید. دستاورد نهایی این پژوهش عبارت است از این که هر شاعری براساس اندیشه و تفکر خاص خود از شخصیت های مختلف استفاده ویژه ای می کند و شباهت ها و تفاوت های معناداری در نگاه شاعران به شخصیت ها وجود دارد. در دستاورد دیگری به این موضوع رسیدیم که انقلاب اسلامی، نقش مهمی در تحول فکری شاعران پس از انقلاب اسلامی داشته است ا