بررسی تأثیر پرکننده ها بر غشاهای ساخته شده برای فرآیند تبخیر نفوذی با هدف حذف ترکیبات گوگردی از محصولات نفتی

روش تبخیر نفوذی فرآیند نسبتاً جدیدی از جداسازی های غشایی است که به علت مزایای خاصی که دارد از جمله مصرف پایین انرژی، برای گوگرد زدایی از مشتقات نفتی مورد توجه خاصی قرار گرفته است. حذف ترکیبات گوگردی از مشتقات نفتی به دلایلی از جمله احتراق مواد سوختنی حاصل از نفت خام و تولید اکسیدهای گوگردی منجر به آلودگی محیط زیست می شود. به همین علت گوگرد زدایی به موضوع بسیار مهمی در پالایشگاه ها و صنایع پتروشیمی تبدیل شده است. در این تحقیق از غشای ترکیبی pvp/peg بر پایه pes برای حذف تیوفن از مخلوط n-هپتان/تیوفن در سیستم تبخیر نفوذی استفاده شد. کارایی غشاها در طول فرآیند به علت تورم و از دست دادن انسجام غشا کاهش می یابد. به همین جهت برای افزایش انتخاب گری و بهبود توانایی غشاها، از تکنیک پرکردن غشا استفاده می گردد. در این تحقیق از پرکننده هایی نظیر نیترات مس (?) [cu(no3) 2]، نیترات روی ] [zn(no3) 2، پودر 23،17،11،5-تترانیترو-25،26،27،28-تترا بوتوکسی کالیکس[4] آرن و نانو ذرات سیلیکا (nm10) [sio2] استفاده شد. مقادیر غلظت هر یک از پرکننده ها که منجر به شار و فاکتور غنی سازی بهینه گردید عبارتند از: نیترات مس (?) 5% وزنی (فاکتور غنی سازی 52/7، شار کلی نرمالایز شده (kg.?m/m2.h) 12/19)، نیترات روی 33/3%وزنی (فاکتور غنی سازی 78/6، شار کلی نرمالایز شده(kg.?m/m2.h) 75/12)، پودر 23،17،11،5-تترانیترو-25،26، 27،28-تترا بوتوکسی کالیکس [4] آرن 2%وزنی (فاکتور غنی سازی 5/5 و شار کلی نرمالایز شده(kg.?m/m2.h) 3/7)، نانو ذرات سیلیکا 5% وزنی (فاکتور غنی سازی 77/3 و شار کلی نرمالایز شده(kg.?m/m2.h) 5/25). بیشترین مقدار فاکتور غنی سازی با افزودن 5% وزنی پرکننده نیترات مس (?) به غشا بدست آمد.