ایجاد و اعتبار یابی معیار بومی ارزشیابی نگارش دانشگاهی انگلیسی بعنوان زبان خارجی در ایران

چکیده تحقیق حاضر، فرایند ایجاد و اعتبار یابی یک معیار ارزشیابی را در محیط ارزشیابی نگارش انگلیسی بعنوان زبان بیگانه ایران گزارش می کند. به منظور دستیابی به این هدف، تحقیق در سه فاز مستقل انجام گرفت. در فاز نخستین تحقیق، پرسشنامه ای در میان سی مصحح با تجربه از ده دانشگاه دولتی مطرح در کشور توزیع گردید. اندکی بعد در همین فاز، پنج تن از مصححین در یک جلسه بازگویی افکار که به منظورراست آزمایی نتایج پرسشنامه فراهم آمده بود شرکت کردند. فقدان معیار ارزشیابی واضح و مشترک در میان مصححین نگارش انگلیسی بعنوان زبان بیگانه موجبات ایجاد معیار ارزشیابی در فاز دوم تحقیق را فراهم آورد. بدین منظور در فاز دوم تحقیق، ازپانزده تن از مصححین خواسته شد تا هر کدام ضمن تصحیح پنج متن افکار خود را بازگو کنند. در انتهای این مرحله از تحقیق یک معیار ارزشیابی تجربی بر اساس تحلیلی جامع از پرتکلهای بازگویی افکار ایجاد شد. سر انجام در فاز پایانی تحقیق، از ده تن از مصححین خواسته شد تا هر کدام بیست متن نگارش را بر اساس معیار ارزشیابی جدید تصحیح کنند. بدنبال آن هشت تن از مصححین در جلسات مصاحبه هایی که به منظور دستیابی به فرایند تصحیح آنها و نیز برداشت آنها از عملکرد معیار ارزشیابی تدارک دیده شده بود شرکت کردند. تحلیل کمی عملکرد مصححین با استفاده از نرم افزار facets میزان قابل ملاحظه ای از روایی و پایایی را برای معیار جدید نشان داد. با این وجود، یافته های کیفی مصاحبه ها نقاط سوال بر انگیزی را در ساختار کل معیار و نیز دسته های مجزای موجود در معیار نشان داد. تحقیق حاظر بحث می کند که اگر چه تازگی نمرده هی با معیار جدید موجبات نوعی تصحیح محافظه کارانه ودر نتیجه عملکرد نزدیک بهم مصححان را موجب گردید، با اینحال تحلیل داده های کیفی نشان داد که که معرفی معیار مشترک و تجربی بطور قابل توجهی در محیط ارزشیابی نگارش انگلیسی بعنوان زبان بیگانه ایران مورد توجه قرار گرفت. در این تحقیق فواید آموزشی نتایج بدست آمده مورد بحث قرار می گیرد. تحقیق حاضر همچنین اذعان می دارد که مطالعات اعتبار یابی بیشتری در محیط ایران برای معیار ایجاد شده در تحقیق حاظر ضروری می باشد.