ترجیح چشایی تاس ماهی ایرانی با استفاده از 4 مزه اصلی

در بروز رفتار های تغذیه ای ماهی سیستم های حسی زیادی شرکت می کنند که نقش و اهمیت آنها در مراحل مختلف تغذیه متفاوت است. یکی از مهمترین این سیستم ها، سیستم حس چشایی است که ارزیابی نهایی در روند تغذیه را بر عهده دارد. در این مطالعه ترجیح چشایی بچه تاس ماهیان ایرانی ( persicusacipenser) نسبت به مواد کلاسیک به کمک آزمون های رفتاری مورد شناسایی قرار گرفت. بچه ماهیان مورد استفاده به 3 گروه وزنی کوچک (با میانگین وزن 10-7 گرم)، متوسط (20-15 گرم) و بزرگ ( 28-23 گرم) تقسیم شدند. نتایج مطبوعیت چشایی داخل و خارج دهانی نشان داد که اختلاف مشاهده شده میان 3 گروه وزنی به طور کل معنی دار نبود (0.05 < p). همچنین مشاهده شد که اسید سیتریک، کلرید سدیم و کلرید کلسیم در هر 3 گروه وزنی بر گیرندگی چشایی خارج دهانی تاثیر مثبت داشته است. به عبارت دیگر، با افزایش غلظت،شاخص مطبوعیت چشایی خارج دهانی افزایش یافت. بیشترین میزان شاخص مطبوعیت چشایی داخل دهانی در اثر اسید سیتریک و کلرید سدیم به ترتیب در غلظت های 5 و 10 %، در اثر کلرید کلسیم نیز برای گروه وزنی کوچک در غلظت 1 % و برای گروه وزنی متوسط و بزرگ در غلظت 10 % بدست آمد. همچنین میزان گرانول های مصرف شده در این تیمار ها به طور معنی داری از تیمار شاهد بیشتر بود (0.05 > p). اما، ساکارز اثر منفی در دریافت گرانول ها برای گروه سایزی بزرگ و نیز اثر منفی در بلعیدن گرانول ها برای هر 3 گروه وزنی داشته است. در مقایسه میان واکنش های چشایی خارج دهانی و داخل دهانی تاس ماهی ایرانی، همبستگی مثبت و معنی داری میان این 2 سامانه مشاهده شد. بنابر این نتایج، می توان گفت با افزودن 5 % اسید سیتریک، 10 % کلرید سدیم و 10-1 % کلرید کلسیم در جیره غذایی بچه تاس ماهیان ایرانی می توان وضعیت تغذیه را در این گونه بهبود بخشید. بنابر این نتایج، می توان گفت با افزودن 5 % اسید سیتریک، 10 % کلرید سدیم و 10-1 % کلرید کلسیم در جیره غذایی بچه تاس ماهیان ایرانی می توان وضعیت تغذیه را در این گونه بهبود بخشید.