اثر کاهش محتوای گلیکوژن عضله برmfo و fatmax در جریان فعالیت در مردان تمرین نکرده

هدف: هدف از مطالع? حاضر بررسی اثر کاهش محتوای گلیکوژن عضله بر حداکثر اکسیداسیون چربی (mfo) و شدت ورزشی که حداکثر اکسیداسیون چربی در آن اتفاق می افتد (fatmax) در مردان جوان تمرین نکرده بود. روش تحقیق: هشت مرد سالم تمرین نکرده (سن 1± 1/22 سال، شاخص توده بدنی 5/1± 9/21 کیلوگرم بر متر مربع ، چربی بدن 1± 4/15 درصد و اوج اکسیژن مصرفی 41/0± 82/2 لیتر در دقیقه) در دو نوبت جداگانه در حالت ناشتا (7:00 صبح) با وضعیت طبیعی گلیکوژن عضله و تحت شرایط کاهش گلیکوژن عضله با فاصله حداقل یک هفته، به طور تصادفی آزمون فعالیت ورزشی فزاینده ای با مراحل 3 دقیقه ای تا سر حد خستگی روی چرخ کارسنج انجام دادند. در یکی از نوبت ها، آزمودنی ها عصر (18:00) روز قبل از اجرای آزمون فعالیت ورزشی به آزمایشگاه برای اجرای فعالیت ورزشی کاهش محتوای گلیکوژن عضله مراجعه کردند. کالری سنجی غیر مستقیم (گازآنالایزر) برای تعیین حجم اکسیژن مصرفی و دی اکسید کربن تولید شده در خلال فعالیت فزاینده استفاده شد. میزان اکسیداسیون مواد، mfo و fatmax با کمک معادلات عنصرسنجی تعیین و محاسبه شد. از آزمون آماری t همبسته برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: mfo در شرایط کاهش گلیکوژن عضله (08/0± 54/0 گرم در دقیقه) به طور معنی داری نسبت به شرایط طبیعی گلیکوژن عضله (04/0± 36/0 گرم در دقیقه) بالاتر بود (01/0?p). همچنین تفاوت معنی-داری در fatmax در شرایط کاهش گلیکوژن عضله (42/3± 01/65 درصد vo2peak) و در شرایط طبیعی گلیکوژن عضله (13/3± 12/46 درصد vo2peak) مشاهده شد (01/0?p). نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که کاهش گلیکوژن عضله قبل از فعالیت باعث افزایش mfo و جابجایی mfo و fatmax به شدت بالاتری از فعالیت می شود. این بدان معنی است که احتمالا شروع کاهش اکسیداسیون چربی در شدت بالاتری اتفاق می افتد و آزمودنی ها دیرتر به منابع کربوهیدرات وابسته می شوند.