بررسی اثر دما بر درهمتنیدگی فوتون-فوتون در یک نانو کاواک غیر خطی

امروزه حالت های درهمتنیده کوانتومی می توانند به عنوان یک عامل جدید برای انجام بسیاری از کاربردها، مانند رمزنگاری کوانتومی، فرابرد کوانتومی و غیره، مورد استفاده قرار گیرند. از اینرو تولید و کنترل این حالت ها بسیار حائز اهمیت است. از آنجا که سیستم فوتون-فوتون یکی از مناسب ترین گزینه ها برای تولید و کنترل درهمتنیدگی است، در این پایان نامه از برهمکنش فوتون-فوتون در یک نانو کاواک غیرخطی استفاده می کنیم. بطور کلی برهمکنش محیط به میدان الکترومغناطیسی به صورت غیرخطی می باشد. بنابراین پس از تعمیم هامیلتونی برهمکنش خطی سیستم به الگوی غیرخطی، هامیلتونی برهمکنش فوتون-فوتون را در یک محیط غیرخطی کِر می نویسیم. در ادامه سیستم فوتون-فوتون را در یک کاواک که از ماده ای غیرخطی پر شده است، قرار می دهیم. فرض می شود که دیواره های کاواک در دمای ،قرار دارد. با استفاده از سنجه منفیت، اثر دما را روی درهمتنیدگی سیستم فوتون-فوتون بررسی می کنیم. نشان داده می شود که تحت شرایط خاصی هیچگاه در سیستم درهمتنیدگی وجود ندارد و تحت شرایط دیگری درهمتنیدگی هرگز از بین نمی رود(بجز در دمای صفر و بینهایت). در این رساله این شرایط به تفضیل ارائه و مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین نشان می دهیم، که می توان در یک دمای ثابت، ثوابت فیزیکی محیط غیر خطی، را طوری تعیین کرد که بیشینه مقدار درهمتنیدگی تولید شود.