بررسی نقش خدمات آموزشی ترویجی در مدیریت بروسلوز (تب مالت) در استان تهران

بروسلوز(تب مالت) بیماری مشترک بین انسان و دام بوده که در اثر تماس با مواد بیولوژی آلوده حیوانات مانند خون، ادرار، ترشحات جنینی و بافت ها از راه خوراکی و یا استنشاق انتقال پیدا می کند. با توجه به نحوه انتقال بیماری مشخص می شود که آموزش در مراقبت، پیشگیری، کنترل و درمان آن از سوی دامداران نقش موثری دارد. از این رو پژوهش حاضر به بررسی تاثیر دوره های خدمات آموزشی ترویجی در مدیریت بروسلوز(تب مالت) در استان تهران، پرداخته است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی می باشد که از روش پیمایشی(زمینه یابی) بهره گرفته است. جامعه آماری، کلیه دامداران استان تهران، دارای پروانه بهره برداری دام در سال 1390، به تعداد 78? نفر که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 308 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور نمونه گیری، از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی، استفاده شده است. ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته بوده است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه مورد تایید کارشناسان و متخصصان سازمان دامپزشکی استان تهران و همچنین اساتید راهنما و مشاور قرار گرفت، همچنین با استفاده از آلفای کرونباخ پایایی آن برابر 94/0، محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی(آزمون باینومیال) استفاده شده است. یافته ها نشان داد، دوره های خدمات آموزشی ترویجی در مدیریت بروسلوز تاثیر دارد. همچنین آموزش های ترویجی اصول بهداشت دام، شناخت روش های پیشگیری از بیماری، رعایت اصول بهداشتی و فنی دامداری، آشنایی با شیوه های کنترل بیماری و استفاده از رسانه های آموزشی ترویجی در مدیریت بروسلوز تاثیر دارد.