افزایش حلالیت نانوتیوبها از طریق اتصالات کوالانسی موثر با استفاده از روشهای نوین

جهت اتصال نانولوله های کربنی به مواد مختلف و بهره مندی از خواص ویژه آنها چالش عمده ای به نام عدم حلالیت و پراکندگی نانومواد وجود دارد. مجموعه ای از روشهامانند آسیاب کردن، اتصال پلیمری، اتصال کوالانسی و غیر کوالانسی برای پراکنده کردن نانولوله ها و افزایش حلالیت آنها توصیه شده است. در این مطالعه جهت اتصال مولکول های رنگ به mwcnts و تولید نانورنگ از پیوند کوالانسی استفاده شده است. ابتدا mwcnts از طریق گروه کربوکسیلیک اسید بوسیله تیونیل کلرایدو پاراهیدروکسی آنیلین عامل دار گردیدندو سپس با نمکهای دی آزونیوم حاصل از مشتقات آنتراکینون (دیسپرس رد 60) وارد واکنش شده و نانورنگ سنتز می گردد. بررسی طیف 1hnmr محصول در ناحیه 2.64 و 2.73 پروتونهای متصل به کربن sp3 نانولوله را بصورت دو پیک یک تایی نشان داده است. طیف ft-ir گروه عاملی oh را در ناحیه 3440 و سایر گروههای عاملی را در نواحی مورد انتظار نمایش داده است. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی هم بطور واضح اتصال موفقیت آمیز مولکول رنگ به نانولوله کربنی را نشان می دهند. با توجه به روش فوق می توان نسبت به تولید نانورنگ های مقاوم و پایدار در شرایط محیطی مختلف و همچنین تولید نانوجاذبهای صنعتی برای جذب و خروج رنگها از فاضلابهای واحدهای صنعتی امیدوار بود.