استخراج فنازوپیریدین از مایعات بیولوژیکی بر اساس اعمال پتانسیل به فیبر متخلخل تو خالی و اندازه گیری آن به وسیله کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا

در سال های اخیر استخراج الکتروغشایی داروهای یونی از برخی مایعات بیولوژیکی از طریق حلال آلی تثبیت شده در غشاء ، به درون محلول آبی به عنوان یک روش جدید آماده سازی نمونه معرفی شده است. در این تحقیق استخراج الکتروغشایی (eme) جفت شده با کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (hplc) و آشکارساز ماوراءبنفش برای تعیین داروی فنازوپیریدین در نمونه های ادرار و پلاسما به کار گرفته شد. داروی فنازوپیریدین با اعمال پتانسیل الکتریکی 100 ولت در حالی که محلول هم زده می شود از 5/6 میلی لیتر محلول با 5/6 ph وارد 2-نیترو فنیل اکتیل اتر (npoe) که در حفرات غشاء متخلخل تو خالی تثبیت شده می شود و سپس به درون 20 میکرولیتر محلول hcl با غلظت 100 میلی مول بر لیتر به عنوان فاز پذیرنده منتقل می شود. فنازوپیریدین در سیستم eme هم در محلول نمونه و هم در محلول پذیرنده به صورت یونی می باشد و این امر موجب مهاجرت الکتروسینتیکی از میان یک لایه نازک از حلال آلی (slm) می شود. در این تحقیق به دلیل بازی بودن فنازوپیریدین الکترود مثبت درون محلول نمونه و الکترود منفی در محلول پذیرنده قرار گرفته شد. تاثیر چند عامل مختلف مانند: حلال آلی غشاء،ph فاز گیرنده و دهنده، زمان استخراج، ولتاژ، اثر نمک و سرعت هم زدن بررسی و بهینه شدند. npoe به عنوان حلال آلی غشاء انتخاب شد و مقدار ph فاز گیرنده و دهنده به ترتیب 1 و 5/6 ، زمان استخراج 20 دقیقه، ولتاژ 100 ولت و سرعت هم زدن 1200 درو در دقیقه به دست آمدند. در شرایط بهینه فاکتورهای پیش تغلیظ 127 و 71 به ترتیب برای نمونه های ادرار و پلاسما به دست آمد. منحنی کالیبراسیون در دو محدوده 1000-5 و 1000-1 میکرو گرم بر لیتر به صورت خطی و با ضرایب همبستگی 995/0 و 998/0 به ترتیب برای نمونه های پلاسما و ادرار به دست آمد. اختلاف پتانسیل الکتریکی به عنوان نیروی جلو برنده به طور چشمگیری باعث کاهش زمان استخراج می شود. روش ذکر شده با موفقیت برای نمونه های حقیقی ادرار و پلاسما به کار برده شد و نتایج قابل قبولی به دست آمد.