رابطه خودتنظیمی و عواطف با رضایت زناشویی در مردان چندهمسری شهر بوشهر

چکیده این پژوهش به دنبال بررسی رابطه بین خود تنظیمی و عواطف با رضایت زناشویی در مردان چند همسری شهر بوشهر بود. به لحاظ ماهیت و اهداف، پژوهش از نوع کاربردی و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شده، جامعه آماری شامل تمامی شهروندان چند همسری شهر بوشهر بودند که به استناد اداره ثبت احوال شهر بوشهر در سال 1390 بالغ بر 84 نفر می باشد، حجم نمونه از طریق سرشماری تعیین شده است. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه؛ خودتنظیمی (srq)، پرسشنامه ی عاطفه ی مثبت و منفی (panas) و پرسشنامه ی رضایت زناشویی (enrich) استفاده شده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از پرسش نامه ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شده است. در سطح آمار توصیفی از آمارهایی نظیر فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار استفاده و در سطح آمار استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که بین خودتنظیمی و عواطف مثبت با رضایت زناشویی رابطه معناداری وجود دارد و خودتنظیمی و عواطف مثبت قادر به پیش بینی رضایت زناشویی می باشند. کلید واژه ها: خود تنظیمی، عواطف مثبت و منفی، رضایت زناشویی، مردان چند همسری.