تخصیص کانال و کنترل توان در شبکه های رادیوشناختی با استفاده از گراف های تداخلی پویای بسط یافته

مهمترین چالش در بحث تخصیص کانال و کنترل توان شبکه های رادیو شناختگر این است که نه تنها تداخل وارد بر کاربران اولیه کاهش یابد و کیفیت سرویس این کاربران حفظ شود، بلکه کاربران ثانویه نیز بتوانند با حداکثر تعداد و با کیفیت مطلوب به مخابره اطلاعات بپردازند. حل بهینه مسأله فوق با استفاده از روش های برنامه ریزی خطی امکانپذیر است. اما پیچیدگی محاسباتی بالا سبب می شود که استفاده از راه حل های بهینه در عمل امکانپذیر نباشد. به همین خاطر، روشهای زیر- بهینه عملی، از جمله روشهایی بر مبنای تئوری گراف، پیشنهاد شده اند. در این پایان نامه ما توجه خود را بر الگوریتمی به نام diga متمرکز می کنیم. ضمن بررسی دقیق آن چهار الگوریتم ediga ، lcigmin، digmin و digmax را پیشنهاد می دهیم که به ترتیب، انتخاب کاربران ثانویه را بر اساس بسط گراف، کاستن از پیچیدگی، تعریف متفاوت درجه رئوس گراف وحذف بیشترین درجه رئوس گراف، محقق می سازند. در پایان نیز نتایج شبیه سازی ها و کارایی هر کدام از الگوریتم ها در قیاس با یکدیگر ارائه می-گردد.