بررسی اثر جوش شیاری و قطعه واسط در مقاومت کششی میلگردهای وصله شده جوشی

محدودیت های تولید، حمل و نقل و به ویژه اجرا از عواملی هستند که ساخت آرماتورهای با طول بلند را با محدویت مواجه می سازد . میلگردهای فولادی معمولا"به طول 12 متر توسط کارخانجات تولید و در دسترس مصرف کنندگان قرار می گیرند. به دلیل کوتاه بودن ارتفاع ستون ها و یا مشکلات اجرایی دیگر و راحت تر بودن کار با میلگردهای با طول کمتر ، استفاده از وصله در کار آرماتوربندی ضروری می باشد. انتخاب وصله مناسب برای یکپارچگی بتن مسلح از اهمیت خاصی برخوردار است. آیین نامه aci می گوید “ وصله های آرماتورها تنها باید همانند آنچه در مشخصات نقشه-های طراحی مجاز شمرده و یا آنگونه که به وسیله مهندس دارای صلاحیت اجازه داده می شود ساخته شوند” . مسئولیت بزرگ طراحی، مشخصات و عملکرد وصله ها بر عهده مهندسی است که با تحلیل سازه ها و تنش های طراحی، شرایط بوجود آمده احتمالی در ساخت و ساز و شرایط نهایی خدمت می تواند انتخاب های مختلف را ارزیابی و کارآمدترین و اقتصادی ترین روش وصله کردن آرماتورها را انتخاب نماید. روش همپوشانی،که نیاز به در کنار هم قرار گرفتن دو آرماتور موازی دارد ، مدت زیادی است به عنوان روش وصله کردن موثر و اقتصادی شناخته شده است. وصله کردن به روش مکانیکی برای مقاطعی است که دارای حجم زیادی از میلگرد با نمره بالا می باشد. روش جوشی، روشی است که کمتر در سازه های بتن آرمه استفاده می شود و مهندسان آشنایی کمتری با آن دارند. در این بررسی روش جوشی با استفاده از قطعه واسط مورد بررسی آزمایشگاهی و تحلیلی قرار گرفت.