بهینه سازی قابلیت اعتماد در سیستم تولید سلولی با استفاده از توزیع مخلوط وایبال

امروزه با توجه به گستردگی و پیچیدگی سیستم ها، شرایط رقابتی، کاهش هزینه های تولید و نیاز به سیستمهایی که بتوان به آنها در شرایط حساس اعتماد کرد، قابلیت اعتماد سیستم، یک عنصر کلیدی و حیاتی به شمار می آید. یکی از راه های کاهش هزینه های ناشی از بیشینه کردن قابلیت اعتماد، در نظر گرفتن قابلیت اعتماد در مرحله طراحی سیستم است. سیستمهای تولیدی انواع مختلفی دارند، سیستمی که در آن قابلیت اعتماد، تاثیر بسزایی بر هزینه های تولید و طراحی دارد، تولید سلولی است. این سیستم یکی از جدیدترین انواع سیستمهای تولیدی است. تا کنون در طراحی سیستم تولید سلولی قابلیت اعتماد با در نظر گرفتن تابع وایبال مخلوط به عنوان توزیع آماری بیان کننده طول عمر اجزا سیستم استفاده نشده است. در پایان نامه حاضر مسئله تشکیل سلول که یکی از مسائل بنیادی در طراحی سیستم تولید سلولی است مورد مطالعه قرار گرفته است. مسئله مورد بررسی یک مسئله دو هدفه با اهداف: 1. کمینه کردن هزینه سیستم شامل هزینه متغیر تولید، هزینه جابجایی و هزینه جریمه عدم استفاده از ظرفیت موثر هر ماشین، و 2. بیشینه کردن قابلیت اعتماد سیستم در شرایطی که توزیع طول عمر اجزا سیستم از توزیع وایبال مخلوط پیروی می کند، است. برای حل این مدل از الگوریتم دقیق ?-constraint استفاده شده است. این مدل برای یک مسئله که در ادبیات وجود دارد حل شده و نتایج آن با مدلهایی که طول عمر اجزا سیستم از توزیع های وایبال و نمایی پیروی می کنند مقایسه شده است. در انتها مشخص شده است که در نظر نگرفتن یکی از علل خرابی باعث تغییر در تخمین هزینه های سیستم، قابلیت اعتماد سیستم و تخصیص ماشین آلات به سلولهای تولیدی می شود.